
Lusafrica / Coast To Coast
Kaapverdische muziek voelt - vooral als ze door dames gezongen wordt - aan als een warm bad, in allerlei gradaties. En variaties: rimpelloos, golvend, spetterend, mediterend of rustgevend. De befaamde Kaapverdische zangeres Lura brengt op haar laatste album Herença op uiterst melodieuze wijze diverse stijlen en stromingen bij elkaar, Het begint al zodra je een voet in het muzikale water steekt. Tijdens het openingsnummer Sabi Di Mas, waar ze een flinke dosis onstuimige, door accordeon aangejaagde funana-ritmiek in de strijd gooit, begint het al meteen hevig te klotsen.
Dat gevoel komt ook los bij het fraai samengezongen X Da Questao en bij Maria di Lida. Het eerstgenoemde stuk is geschreven door Mario Lucio, die heel wat composities aandroeg, waaronder enkele waarin flamencogitaren het Kaapverdische vuur lekker opstoken. Daarnaast zingt Lura duetten met Richard Bona en Nana Vasconcelos. In Mantenha Custado klinken fraaie blazersslierten en in het indringende, ingetogen titelnummer schittert ze vrijwel a capella, geschraagd door een donker getint en traag basritme. Met Elida Almeida omhelst ze in een prachtig duet via liefdevolle mijmeringen enkele cruciale plaatsen op de eilanden. Het rimpelloze en fraaie Sema Lopi drijft weer op ingetogen accordeonspel, waarbij Lura op meeslepende toon een weemoedig verhaal vertolkt. Nog even flink afspoelen tijdens de wervelende soukousgitaren met opbeurende achtergrondpercussie en je bent met het ondergaan van Herença weer een weldadige ervaring rijker. (Pieter Franssen)
<iframe src="https://embed.spotify.com/?uri=spotify:album:0uQm7q0Q8umdOM70n7qMmH" width="640" height="380" frameborder="0" allowtransparency="true"></iframe>
«« terug naar overzicht