Op haar nieuwe album 'Rayo di Lus' (Lichtstraal) put de Curaçaos-Nederlandse zangeres Izaline Calister rijkelijk uit het afro-antilliaanse erfgoed. Ze ging echter ook op zoek naar een nieuw geluid en werd daarbij geholpen door haar broer Roël en producer Ward Veenstra. Het resulteerde in een spannende kruisbestuiving van Curaçaose stijlen, elektronica en samples. Bijzonder is haar versie van Willeke Alberti’s ‘Telkens Weer’, volgens Calister een van de mooiste Nederlandstalige liedjes ooit. Om haar nieuwe album te promoten, tourt ze de komende maanden door ons land.

door Bas Springer

De op Curaçao geboren en sinds 1987 in ons land woonachtige Izaline Calister wordt ook wel liefkozend ‘de koningin van de Antilliaanse muziek’ genoemd. Haar grote doorbraak kwam in 2004 met de cd Krioyo, die verscheen op het Duitse label Network en in maar liefst veertig landen werd uitgebracht. Op dit met superlatieven overladen album presenteerde ‘Queen Izaline’ haar inmiddels beproefde mix van afro-antilliaanse muziek en jazz. Met de opvolger Kanta Hélelé (2006), ook uitgebracht door Network, onderstreepte ze nog eens haar grote talent. In maart 2009 trad ze op tijdens de internationale dag ter herinnering aan de slachtoffers van de slavernij bij de Verenigde Naties in New York. Ook ontving ze dat jaar - na twee maal genomineerd te zijn geweest - de door haar fel begeerde Edison in de categorie wereldmuziek.

Helpende handen
Haar inmiddels achtste album Rayo di Lus kwam tot stand met steun van haar broer, de percussionist Roël Calister - momenteel succesvol met zijn eigen band KiT(Kuenta i Tambú) - en van producer Ward Veenstra , die eerder platen van Nynke Laverman en Mathilde Santing voor zijn rekening nam. Meer dan ooit laat Calister zich inspireren door haar afro-antilliaanse roots met liedjes in haar moedertaal, het Papiamentu.

Tijdgeest
Rayo di Lus is om meerdere redenen een bijzonder album geworden, vindt Izaline Calister: 'Ik heb me laten inspireren door de ontwikkelingen van de laatste jaren. We leven in een tijd waarin mensen niet meer hele cd’s kopen maar aparte liedjes downloaden en streamen. Het is een tijd waarin iedereen dingen zelf doet, waarin er thuis opgenomen kan worden. Die ontwikkeling is stimulerend, motiverend en tegelijkertijd vreselijk eng.'

Gedroomde harpklanken
Een schot in de roos is de inbreng van harpiste Astrid Haring, die in drie nummers te horen is. 'Als klein meisje droomde ik en zag mezelf achter een harp zitten. Ik vind dat een prachtig geluid. Voor Rayo di Lus heb ik voor het eerst nummers geschreven met de harp in mijn hoofd. Wat heerlijk dat Astrid precies die mooie klank heeft die ik in mijn hoofd had.'

Zoektocht naar samples
Samen met haar broer Roël luisterde Izaline Calister urenlang naar oude platen op zoek naar samples. Het leverde soms de vreemdste geluiden op. 'In Blue Curaçao speelde hij de groove op zijn dijbenen en in een ander nummer, Kou Mi Numa, stapte ik in de percussie-dance van zijn groep KiT.'



Hoogtepunten
Een van de beste dansnummers op het album is Reina di Pordon (Koningin van de Vergeving), waarop Calisters uitbundige vocalen worden begeleid door Buleria, de hotste band van Aruba op dit moment. Het meest opvallende nummer is haar prachtige intieme versie van Kada Be, de in het Papiamentu gezongen versie van Willeke Alberti’s Telkens Weer. Spelplezier en virtuositeit spatten af van dit gevarieerde album dat de komende maanden live gepresenteerd wordt.

Izaline Calister - Rayo di Lus (EZC Records/Coast to Coast)

Concerten
30 april - Paard, Den Haag (cd presentatie tijdens  The Hague Int. Jazz Days)
26-29 mei - Amersfoort Jazz Festival, Artist in Residence, (28 mei: Rayo di Lus)
31 mei - Concertgebouw, Amsterdam (gastoptreden bij Metropole Orkest)
3 juni - Meer Jazz Festival, Hoofddorp
11 juni - LantarenVenster, Rotterdam
16 juni - Bimhuis, Amsterdam

Bandbezetting: Izaline Calister zang, Ed Verhoeff gitaar, Marc Bischoff piano, Yerman Aponte bas, Enrique Firpi drums, Yumarya Grijt backing vocals