North Sea Jazz: hits & misses uit het laboratorium Jair Tchong - maandag 10 juli, 2017

Wie op de derde dag van North Sea Jazz besluit om de grote namen over te slaan kon in de kleine zalen nog genoeg moois vinden. Zo stond de Madeira in het teken van het jonge New Yorkse jazzlabel Pi Recordings, waarop de laatste jaren zeer sterke albums verschenen van onder andere Steve Lehman Octet en Jonathan Finlayson. Het label bestaat pas sinds 2001, de oprichter Seth Rosner was daarvoor betrokken bij de roemruchte New Yorkse jazzclub Knitting Factory. Eens gevraagd naar de wiskundige naam van zijn label gaf Rosner een prachtig motto voor zijn artiesten. Een motto van universele waarheid: ‘The number 3.14…… is endless, never repeats itself, builds off of what has come before it and clearly has a logic to it despite the fact that it might not be apparent to the naked eye. I feel that great music should and does do the same thing.’

Gitarist Liberty Ellman is exemplarisch voor de Pi Recordings sound. In zijn sextet valt tubaïst José Davila op, zoals die een aangenaam laag fundament legt onder Ellmans kraakheldere spel. De complexe ritmiek wordt invoelbaar gemaakt door de razendsnelle vonkenregens die Lehman en Finlayson met hun instrumenten uitstoten. Als je gaat tellen raak je vaak de weg kwijt, meedeinen op de onmiskenbare flow van deze muziek strekt hier tot de aanbeveling.

Evans-Lorenzo

Trompettist Peter Evans ging in de Volga nog veel dapperder verder waar niemand hem nog is voorgegaan. Samen met Levy Lorenzo op percussie en soundscapes was dit het meest surrealistische concert dat ik dit weekend zag. Lorenzo riep met joystick, laptop en enkele zeer rake klappen op percussie de meest vreemde geluiden op. Geen stereotype David Lynch-horror soundscapes, maar eerder vrolijke 8 bit achtige tunes met veel humor. Ook het geluid van Evans’ trompet werd regelmatig door Lorenzo’s computerfilters gehaald, maar verloor daarbij gek genoeg nauwelijks een jazzy gevoel. Dit soort concerten, waarbij je tevergeefs zoekt naar melodie of navolgbaar patroon, maar wel gefascineerd blijft zitten, zet op aangename wijze de parameters in je hoofd weer op 0.

Het Zweedse Angles 9 kwam misschien daarom wel maximaal binnen, alsof je als luisteraar weer op een leeg vel papier bent begonnen. Met een aan sixties pop herinnerend, opzwepend ritme had dit blazerscollectief met hun eerste stuk meteen de eerste slag gewonnen. Ritmisch vuurt de baritonsaxofonist zijn companen ferm aan, terwijl vibrafoon en piano in de zachtere passages voor wat meer kleuring zorgen naast al dit kopergeweld. Trompettist Magnus Broo gaf een gevoelige solo die het dynamisch spectrum van Angles 9 nog verder vergroot. Heerlijke band, heerlijke stukken, maar wel erg jammer dat iedere nummer begon met iets wat je bijna anti-presentatie moet noemen. De Woody Allen-achtige frontman stamelt en hakkelt zich door een mist van woorden, waarin hij steeds iets poneert en dan meteen weer terugneemt. Dit kan leuk zijn, maar hier wreekt het zich volkomen. Verlegen gemompel komt wel vaker voor in de jazz en kan soms zelfs charmant zijn, maar dit irriteert meer dan het informeert. Zo win je de oorlog niet.

Lehmans rap-project Sélébéyone kampt met een fundamenteler probleem. Waar Lehman met zijn Octet een aantal North Sea Jazz-edities terug nog een eindeloos boeiend concert gaf, en in het Bimhuis zelfs een legendarisch concert (met de 'fine fleur' van Nederlandse componisten en musici ademloos bewonderend in het publiek), sloeg hij ditmaal de plank flink mis met een zeer gedateerde fusie tussen rap en jazz. Lelijk galmende midi-files vanuit de macbook, twee monotone rappers zonder charisma, een drummer die stoïcijns in zijn eigen filterbubbel blijft zitten en Lehman die gespeend van iedere emotie wat willekeurig ingewikkelde toonladders heen en weer laat gaan. Iedere geest en panache ontbrak hier helaas. Goede rap (en jazz) is een onweerstaanbaar narratief, dit bleef bij wat losse, inwisselbare stemmen op zoek naar een auteur.


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022