Geen betere manier om het jaar te beginnen dan met een controverse. En wat voor één!
Ik heb bij eerdere gelegenheden al eens iets geroepen over de achteruitdenderende kwaliteit van populaire muziek uit grote delen van Afrika. Hier bijvoorbeeld (als ik even mag…):
https://bramposthumus.wordpress.com/2013/03/09/21st-century-african-popular-music-is-mostly-shite/
Maar aan het slot van 2015 geraakten we aan een geheel nieuw dieptepunt. Franko. Niet de verkeerd gespelde naam van de Congolese gitaarlegende. Hij nam wel eens een scabreus lied op maar hield het over het algemeen “classy”.
Niet zo deze Kinguè Franck Junior, 28 jaar oud en afkomstig uit de economische hoofdstad van Kameroen, Douala. Hij probeerde het eerst met rap maar dat liep niet zo hard. In juli vorig jaar kwam hij uit met een nieuw nummer. Gebouwd op een simpel elektronisch rifje – en volgens het Franse televisiestation TRACE dat het nummer bikkelhard promoot op de basloop van I like to move it, Reel 2 Real’s hit uit 1994. Het nummer gaat vier minuten lang over een al even simpel thema: meiden het bed in krijgen. Vandaar de titel: Coller la petite.
De tekst laat er geen twijfel over bestaan: als er ergens feest is dan ga je er heen en dan regel je een petite voor jezelf. Maakt niet uit wie het is. Er wordt zelfs aan tantes en zusjes gerefereerd, een incestueuze suggestie die velen in het verkeerde keelgat schoot.
Maar toch: binnen een maand had het nummer een miljoen hits op YouTube. Ook dat is te begrijpen. In de steden loopt alles en iedereen onder de 35 jaar inmiddels met een smartphone rond, waar het nummer vooral op gedownload wordt, met de video erbij. Kwaliteit is ondergeschikt; meer traditionele muziekmakers ergeren zich groen en geel aan de wildgroei van computergestuurde massamuziek.
Ze zijn niet de enigen. Franko zou voor Oud&Nieuw optreden in de Guinese hoofdstad Conakry. Zijn vliegtuig kwam te laat aan, waardoor hij een galavoorstelling in een peperduur hotel miste en alleen nog overdag op 1 januari kon optreden. We weten niet of hij dat gedaan heeft; Franko hoort bij een uitdijende groep artiesten (met, pakweg DJ Arafat uit Côte d’Ivoire en de Senegalese rapper Akon) die het publiek uren laten wachten op een optreden of helemaal niet komen opdagen.
Voor een aantal Guinese commentatoren online kon meneer inderdaad beter maar helemaal wegblijven. ‘De clip is vulgair’, schreef er één onder een artikel, ‘en toont totaal geen respect voor vrouwen’. De Ivoriaanse autoriteiten gingen daarin mee en verklaarden clip en artiest ongewenst omdat het aan zou zetten tot verkrachting. Anderen vonden dat het tegen God’s wil in ging. Vergeet niet dat heel veel mensen op dit continent zeer religieus zijn en aartsconservatief.
‘Wat mij betreft verbieden dat ellendige nummer hier ook’, dixit mijn geliefde, die haar eigen muzikale repertoire schrijft en vooral valt over de al eerder genoemde vulgariteit van het nummer. Zover is het in Burkina Faso nog niet maar wel in Franko’s eigen Kameroen. TRACE, dat Parijse station dat met Afrika’s popmuziek doet wat MTV deed voor de Westerse hitparade, loeide iets over “censuur”. Je mag iets terugloeien over de “jackassificatie” (da’s geen woord maar het dekt de lading wel) van populaire muziek in Afrika.
https://fr.trace.tv/musique/coller-la-petite-la-chanson-est-censuree-au-cameroun/
https://www.afrik.com/cameroun-coller-la-petite-une-derive-pornographique
Censuur. Ik ben er een verklaard tegenstander van, ook al vind ik - zoveel zal inmiddels duidelijk zijn - Franko's creatie echt baggerslecht. Voor wie het mee wil zeggen (aan zingen doet Franko niet), hier is de tekst.
https://www.kamerlyrics.net/lyric-934-franko-coller-la-petite
