Haar debuutalbum dateert van 1990, haar eerste meesterwerk, Logozo, bracht ze een jaar later uit. Daarna was het steeds zo dat ze eens per paar jaar een nieuw album uitbracht. Haar laatste studioalbum, Oyo, dateert alweer van vier jaar geleden. Nu komt Angelique Kidjo met Eve, en ik ben blij verrast. Niet dat ik de cd al binnenstebuiten heb kunnen keren, want ik hoorde 'm gisteren voor het eerst. Maar eens in de zoveel tijd is er een plaat die je in één keer raakt, en die je blijft draaien, wie er ook in de buurt komt. 

Zet 'm meteen maar aan hieronder, dan snap je wat ik bedoel.  

In de video die het album begeleidt, een mini-documentaire die Angelique Kidjo naar haar geboortedorp in Benin volgt, legt ze uit wat haar tot dit album heeft gemotiveerd.

We horen tal van muziekculturen voorbijkomen op Eve, coherent geïntegreerd. Zuid-Afrika, Oost-Afrika komen voorbij, maar vooral veel Yoruba-cultuur. Shango Wa zou zo een nieuw Yeke Yeke kunnen zijn, de hit van Mory Kante. Het Yoruba-randje, mede door het ruim ingezette koor, maakt het weer oorspronkelijk. Koren spelen een belangrijke rol door de hele plaat heen. Ze werkt met acht verschillende koren uit Benin en een uit Kenia.  

Dan de musici: wereldtoppers. Steve Jordan op drums, me dunkt. Fraai gitaarspel van Lionel Loueke.  

Eve, een ode aan de vrouwen in Afrika, en heel in het bijzonder aan Angelique Kidjo's moeder. Een onweerstaanbaar album. Binnenkort vast meer hierover op MixedWorldMusic. Na deze eerste kennismaking.