De jaarlijks IBC (International Broadcasting Convention) vindt van 12 tot 17 september plaats in de RAI in Amsterdam. Op vrijdagochtend stond een keynote gepland met de levende Bollywood legende Amitabh Bachchan. Natuurlijk wilde ik daar als liefhebber van Indiase films graag bij zijn. De moderator bracht ons allemaal nog even in herinnering dat Bachchan bekend staat als de "angry young man", maar dat is hij allang niet meer. De gedistingeerde Bachchan (71 jaar) heeft inmiddels in 185 films gespeeld, had een rolletje in The Great Gatsby (2013, Baz Luhrmann) en is tegenwoordig showmaster van de TV-show Who Wants to be a Millionaire? Op de IBC werd hij gelauwerd voor zijn bijdrage aan de Indiase film. Bachchan, niet afkerig van vooruitgang en technologie, twitterde: "The International Broadcasters Conference in Amsterdam confers an Award...!! I am humbled and grateful!!"
Kauwgom kauwen
Bachchan vertelde losjes over hoe hij in de filmindustrie terecht is gekomen. Het bracht de nodige afwijzingen, twijfels en een stotterend begin van succes met zich mee, misschien toch maar taxichauffeur in Bombay? Een belangrijk keerpunt voor zijn carrière was de film Zanjeer (1973). De regisseur Prakash Mehra wilde hem in de rol van Inspector (angry young man) Vijay Khanna, omdat hij in een andere film zo cool kauwgum kauwde terwijl hij in zijn gezicht werd geslagen.
Escapisme
De film Coolie (1982, Manmohan Desai) was desastreus, omdat Bachchan door stuntwerk een bijna fataal ongeluk kreeg. Hij vertelde over de steun die hij kreeg van ontelbare fans. Mooie anekdotes van mannen die Bachchan bedanken doordat ze (zwart) veel aan zijn films hebben verdiend. Hij maakte een brug naar de gewone man die van Indiase films houdt als escapistisch genoegen om te kunnen ontsnappen aan de eigen misère. Toch is het niet louter entertainment maar komen ook sociaal-politieke kwesties aan de orde. Bachchan realiseert zich dat de nieuwe generatie andere verhalen eist waar ze zich in kan herkennen, maar dat is aan de filmmakers, hij is slechts een acteur.
100 jaar Indiase filmindustrie
Dit jaar viert de Indiase filmindustrie haar 100-jarig bestaan. Het begon met Dadasheb Phalke’s film Raja Harishchandra (1913) en in 1931 werd de eerste talkie film, Alam Ara gelanceerd. Tot de jaren 1940 speelden de muzikanten live in de film en zongen de acteurs zelf de liederen. Het leuke was dat de muzikanten een beetje verstopt zaten, bijv. achter een boom. Daar komt de expressie singing and dancing around the tree vandaan. Pas na 1940 werden zang en acteren gescheiden en kwam lipsync in zwang. Bij de aankondiging zei de moderator dat Bachchan ook kan zingen. Daar bleek niets van waar te zijn vernam ik later op de persconferentie. Ergo, hij wilde er helemaal niets van weten... was het een pesterijtje?
Sholay in 3D
De klassieker Sholay uit 1975 (lichtjes gebaseerd op de Seven Samurai van Akira Kurosawa) waar Bachchan de hoofdrol heeft, staat bekend om zijn vooruitstrevende geluidstechniek. Geen mono meer maar stereo met een surround effect. De film wordt opnieuw uitgebracht in 3D, met brilletje en al. Geef mij maar de oude versie! Hier een liedje uit de film.
