Jungle by Night speelt afrobeat, -soul en -funk. De negenkoppige Amsterdamse band bestaat amper een jaar, maar is de talk of the town in pop- en wereldmuziekland en moet dé festivalsensatie van dit jaar worden. Vooral sinds de recente releases van hun eerste (vinyl)single en ep gaat het hard. Ieder zichzelf respecterend podium en festival wil de Amsterdammers op de planken hebben. En niet alleen omdat de muzikanten zo piepjong zijn - tussen de 16 en 21 jaar - maar vooral omdat ze funken en grooven als doorgewinterde Afrikaanse rotten. Een gesprek met saxofonist Pieter van Exter (20): 'Het is heel tof dat wij interesse in deze muziek kunnen opwekken.'

door Dieter van den Bergh

Amper een jaar geleden gaven jullie je eerste optreden tijdens de Aprilfeesten op de Nieuwmarkt, nu staan jullie op de grote podia en festivals. Watskeburt?
‘Wij weten het ook niet precies, maar het gaat on-ge-loof-lijk hard. Het heeft vooral met het publiek te maken. Overal waar we spelen, reageert men enthousiast. Via mond-tot-mondreclame kregen we steeds meer optredens. We hebben er in de komende tijd iets van dertig staan, op te gekke plekken.’

Ik neem aan dat de meeste bandleden nog studeren. Is dat te combineren?
‘Ja, we studeren allemaal nog. De jongste zit nog op de middelbare school, ik ben eerstejaars Future Planet Studies aan de Universiteit van Amsterdam. We hebben vooral veel gepland op vrije dagen, in de weekenden en in de zomervakantie. Als onze vrienden en klasgenoten vrij zijn of naar de disco gaan, staan wij op de planken.’

Afrobeat ligt niet meteen voor de hand voor een clubje oer-Amsterdamse tieners…
‘We zijn eigenlijk geen echte afrobeatband. We spelen instrumentale funk uit Afrika, al klinkt dat op papier niet echt cool. We doen ook veel Ethiopische jazz.’

Ethiopische jazz ligt niet meteen voor de hand voor een clubje oer-Amsterdamse tieners...
‘Nee, misschien niet. Maar bij veel bandleden werd die muziek geïntroduceerd door hun ouders. Zo ook bij mij en mijn broer Jac (gitarist in de band; red.). Mijn vader is journalist (oud-hoofdredacteur van Trouw en huidig VN-hoofdredacteur Frits van Exter; red.) en schreef veel over het buitenland. Hij reisde geregeld naar Afrika en bracht dan muziek mee terug, bijvoorbeeld uit Mali en Ethiopië.’

The Budos Band
‘Wij vonden dat geweldig. Onze drummer Sonny Groeneveld (zoon van saxofonist Rinus Groeneveld; red.) was al vroeg bezig met funksamples en via James Brown kwam hij bijna als vanzelfsprekend uit bij Fela Kuti. Via hem kwamen we uit bij Up from the South van The Budos Band, het eerste liedje dat we speelden. We hebben nooit iets gehad met top 40-muziek of zo. Mijn helden zijn Fela Kuti, Ebo Taylor, Orchestre Poly-Rythmo de Cotonou en Mulatu Astatke (bij wie de groep al in het voorprogramma speelde; red.). Afrobeat en -funk is extreem dansbaar én heel tof om te spelen.’

Het concept zit goed in elkaar: jullie brachten je eerste plaatje alleen uit op vinyl, jullie maken de juiste muziek op het juiste moment, en jullie zien er nog goed uit ook. Malcolm McLaren had het niet beter kunnen bedenken. Zijn jullie de eerste afrobeatboyband?
‘Haha, dat ‘boyband’ hebben we al eerder gehoord, maar nee, er is niks bedachts aan ons. Jungle by Night is echt spontaan zo gegroeid. We zijn gewoon een clubje vrienden, broertjes en neefjes die het leuk vonden om deze muziek te gaan spelen. We hebben nooit beoogd om daar succes mee te hebben.

Orchestre Poly-Rythmo
Sinds een tijdje hebben we wel een goede manager (Ronald Keizer; red.), maar daarvoor al was het balletje flink aan het rollen. We hebben ook geluk dat er momenteel in het popcircuit een duidelijke nieuwe interesse is voor andersoortige muziek, zoals bijvoorbeeld Kyteman en Caro Emerald.’

Wat vinden jullie leeftijdgenoten er eigenlijk van. Luisteren die niet liever naar Justin Bieber of Lady Gaga?
‘De meesten hebben nog nooit van onze muziek gehoord. Maar laatst bij onze cd-presentatie in de Melkweg waren er veel vrienden en klasgenoten. Iedereen vond het geweldig. Het mooie was dat ze na het concert losgingen op bijvoorbeeld muziek van Orchestre Poly-Rythmo. Het is heel tof dat wij interesse in deze muziek kunnen opwekken.’

Jullie hebben zelfs al in Parijs gespeeld, met oud-bandleden van Fela Kuti. Vertel!
‘Onze single werd in Parijs opgepikt door een afrobeatpromotor die ons uitnodigde om te komen spelen in de Alimentation Générale. Hij had allerlei mensen uitgenodigd waaronder een van de vrouwen van Fela Kuti, die in Parijs een restaurant heeft, en gitarist Kiala Nzavotunga en percussionist Chief Udoh Essiet. Met hen hebben we na het concert gejamd.’

Hoe groot is jullie repertoire inmiddels?
‘In de Melkweg hebben we laatst twee uur gespeeld. Daaronder slechts twee covers. We hebben dus al best veel, en we gaan nog steeds elke zondagmiddag bij elkaar zitten om nieuw materiaal te schrijven.’

Zin in het festivalseizoen?
‘Zeker! Maar ook in 28 en 29 april, als we het voorprogramma mogen doen van Orchestre Poly-Rythmo. Een gigantische eer.’

Beluister de ep Jungle by Night op Spotify. 

Bezetting
Bo Floor - trompet, Pieter van Exter - tenorsax, Ko Zandvliet - trombone, Jac van Exter - gitaar, Pyke Pasman - keyboards, Younes Toll - bas, Gino Groeneveld - conga’s/percussie, Tienson Smeets - djembé/percussie, Sonny Groeneveld - drums

Speeldata
23 april: Paaspop, Schijndel
24 april: Into The Great Wide Open, Vlieland (uitverkocht)
28 april: Rasa, Utrecht
29 april: Groene Engel, Oss
29 april: MC Theater, Amsterdam
30 april: Rotown, Rotterdam
30 april: Oranjepop, Nijmegen
5 mei: Bevrijdingsfestival Den Bosch
5 mei: Bevrijdingsfestival Amsterdam
10 juni: Simplon, Groningen
12 juni: Music Meeting, Nijmegen
17 juni: MidzomerZaan, Zaanstad
18 juni: Festival Mundial, Tilburg
2 juli, Source festival Utrecht
3 juli, Instuif Wijk aan Zee
9 juli, Pitch Festival Amsterdam
10 juli, North Sea Jazz, Rotterdam
15 juli, Doorzomerfestival Maassluis
16 juli, Zoomeravond Artis
22 juli, Polé Polé Gent
23 juli, Parade Utrecht
30 juli, Brussellive Brussel
1 oktober: presentatie debuutsingle, Paradiso, Amsterdam,

Zie hier voor de volledige agenda.