Ana Alcaide & Gotrasawala Ensemble - Tales of Pangea2 oktober, 2015

ARC / Music & Words

Een Spaanse muzikante en componiste die haar instrument vond in het hoge noorden, terwijl haar grote passie juist lijkt uit te gaan naar de bij ons welbekende gordel van smaragd. Ja, u hoort het goed: Tales of Pangea is de vrucht van twee jaar intensieve uitwisseling tussen Ana Alcaide uit Toledo en een aantal Javaanse muzikanten, waarbij Alcaide de Zweedse nyckelharpa bespeelt. Gekkigheid, zou je misschien denken, maar het resultaat mag er wezen. De Indonesische inbreng in de stukken van Alcaide bestaat uit de zang van Novi Aksmiranti en enkele instrumentalisten op selentem (set gongs), kecapi (citer), kendang (dubbelzijdige trom), en suling (fluit), af en toe aangevuld met flamencogitaar, ûd, psalter, hang, en natuurlijk de nyckelharpa van de componiste. Ondanks zijn wat steile, scherpe klank mengt die wonderwel met de lenige, altijd lichtjes meanderende Javaanse instrumenten. De toon is overwegend welluidend en weldadig, maar er zijn ook fraaie en verrassende overgangen. Zo verandert midden in het nummer Madenda het wiegende en slepende Soendanese ritme plotseling in een stuwende groove, die de solisten lijkt mee te sleuren als in een onverhoedse vloedgolf. Bovendien zorgt de rauwe zang van sulingspeler Iman Jimbot voor een fraai contrast met de lichtvoetige stem van zangeres Novi Aksmiranti, die eerder als een vlinder boven het weidse klanklandschap lijkt te zweven. Crossovers met Indonesische muziek zijn – zeker buiten Nederland – niet bepaald dik gezaaid, en deze is meteen een schot in de roos! (Ton Maas)

«« terug naar overzicht