Aziza Brahim - Soutak3 maart, 2014

Gltterbeat / Munich

De muziek van de Sahraoui zoals die de laatste vijftien jaar tot ons kwam, was tamelijk uniform. Kaal de instrumentatie, schril de (vooral) vrouwenstemmen. Ook Aziza Brahim vertolkt de strijd om erkenning en gerechtigheid van de bewoners van de door Marokko bezette Westelijke Sahara. Maar zij doet het anders, aanmerkelijk joyeuzer. Soutak, niet haar debuut maar wel haar eerste grote internationale release, is in aanpak en productie zelfs gelikt - relatief gesproken. Brahims rusteloze curriculum - opgegroeid in een vluchtelingenkamp, gestudeerd in Cuba, teruggekeerd naar het kamp in Algerije en vervolgens naar Spanje verhuisd - vindt zijn weerslag in de internationale samenstelling van haar begeleidingsband en in het op een elektrische bas na akoestische materiaal van dit album. Daarin is de Spaanse leadgitaar prominent. De ritmiek drijft voor een flink deel op het diepe geluid van de tabal (traditionele handtrommel). Aziza zingt solo (roerend in het afsluitende Ya Watnani), maar ook in duet met haar zus. Door de toegankelijke melodieën en de prettig slepende cadans van de negen nummers is het goed te verklaren waarom Soutak in de wereldmuziek-hitlijsten snel - en niet ten onrechte - is komen bovendrijven. (Ben Ackermans)

Beluister de cd op Spotify.

 

 

 

Koop het album bij Xango.

«« terug naar overzicht