Antonio Zambujo - Quinto 5 maart, 2013
World Village / Harmonia Mundi
Ik heb een zwak ontwikkeld voor de bescheiden fadozanger Antonio Zambujo die een originele invalshoek voor zijn liefde voor de Portugese muziek heeft gevonden. Behoorlijk anders dan de meeste, soms buitengewoon theatraal zingende fadozangeressen heeft Zambujo's melodieuze stem, ook op zijn vijfde album Quinto, een prettige en ingehouden luchthartigheid. Producer en bassist Ricardo Cruz heeft de instrumentatie voor het grootste deel helder en sober gehouden, met nogal wat speelse Braziliaanse accenten en waar de cavaquinho, een klein, typisch Braziliaans snaarinstrument, de sfeer bepaalt. Portugese gitaar en bas zorgen voor een warme ondergrond, waarop Zambujo met zijn rustige stem mag schitteren. Alleen de basklarinet in A Casa Fechada klinkt misplaatst en geeft een irritant gerochel, als het geluid van een defecte koelkast. In Fado Desconcertado, Flagrante, Madrugada en Milagrário Pessoal is Zambujo, die zelf ook akoestische gitaar speelt, in topvorm. Bijna onbekommerd kruipt zijn stem in simpel gearrangeerde en daarom zo doeltreffende liedjes, die af en toe door klarinet of trombone worden geaccentueerd. Het bespiegelende slotnummer Maré is loom en jazzy. Zet dit prachtige, opgewekte album op en je hoort de lente geheid op zijn fleurigst binnenstromen. (
Beluister de cd op Spotify
«« terug naar overzicht
