Salif Keita - Talé31 januari, 2013

Universal

Na drie traditioneel georiënteerde albums, Moffou, M’bemba en La Différence, kiest de inmiddels 63-jarige Malinese superster Salif Keita op zijn nieuwste cd Talé voor de dansvloer. Op het eerste gehoor een verrassende keuze, maar voor wie het album Mouffou Remixes (2004) kent, met dj-remixes van Moffou (2002), weet dat Keita niet afkerig is van dansvloervullers. Samen met producer Philippe Cohen Solal (Gotan Project) laat hij een kant van zich horen die liefhebbers van traditionele Malinese muziek waarschijnlijk onrustig maakt. In het openingsnummer Da wordt al direct de toon gezet: Keita’s nog altijd prachtige stem wordt ondersteund door een stevig ritme en vrolijke Philly Sound-achtige vioolpartijen. C’est Bon, C’est Bon met een energieke gastbijdrage van de Engelse rapper Roots Manuva, is het meest catchy dansnummer en leent zich voor remixes. A Demain begint met een prachtige traditionele Fula-fluit, voorbode van opnieuw een pompend dansnummer met een galmende Keita. Direct hierna volgt Après-demain, de instrumentale versie van A Demain, met Lee Perry-achtige dubeffecten en een heerlijk scheurende Manu Dibango op saxofoon. Het duet met Bobby McFerrin in Simby is technisch gesproken knap, maar kan mij absoluut niet boeien. En Natty, gezongen door Keita's dochter, wordt ontsierd door een wel erg simplistisch melodietje met de doordreinende tekst Je t’aime papa, je t’aime mama. Yala is een uitermate oppervlakkige nummer en beklijft dan ook niet. Het prijsnummer is Talé: hierin worden Keita’s melancholieke vocalen gestut door een funky ritmesectie met bassist Ben Ari van The Dap Kings. Rest nog het ruim zes minuten durende Chérie S’en Va, een sfeervol, ingetogen nummer met gastbassist en zangeres Esperanza Spalding. Wie goed naar Talé luistert zal tussen alle dansritmes en moderne elektronica nog flink wat traditionele ritmes en melodieën ontwaren. Het is in ieder geval een spraakmakend album: óf je laat je meeslepen door de fusie van traditionele instrumenten en moderne elektronische ritmes, óf je haakt na een paar nummers teleurgesteld af. Zelf bevind ik me in de derde fase: nog geen definitief oordeel. (Bas Springer)

Beluister de cd op Spotify.

Koop het album bij Xango.

«« terug naar overzicht