Laïla Amezian - Triode13 september, 2012

Music & Words

De ongewone stembuigingen met arabeske versieringen van Laïla Amezian, in samenspel met de klassieke cello van Anja Naucler en de rijke, moderne percussie van Stephan Pougin zijn mooi maar ook ietwat bevreemdend. Triode, het debuutalbum van de zangeres uit België met Marokkaanse achtergrond, is een ode aan de zang. De vocalen bewegen zich vrij, in de soms wat zwaar aangezette klankschildering van Arabische, klassieke en jazz-penseelstreken. De gastmusici Laurent Blondiau op flügelhorn en trompet, en Michaël Grébil op e-gitaar en ceterina d’amore (een Middeleeuwse vedel) passen hier fijn bij met hun ijle klanken. Amezian heeft de teksten van de Libanees-Amerikaanse dichter Khalil Gibran, de twaalfde eeuwse schrijver-filosoof Ibn Arabi, en de veertiende eeuwse dichter Al-Mutanabbi op muziek gezet, die vervolgens zijn gearrangeerd door Grébil. Maar ook de jazzstandard Strange Fruit, een ode aan Nina Simone die met haar vertolking een link legde tussen klassieke muziek en jazz, is te horen. Een gewaagde keuze, omdat Amezian in het Engels zingt – wat goed is voor de herkenbaarheid, maar ook enigszins dissoneert. Dat geldt ook voor The Gift, maar daar stapt ze halverwege over op het Arabisch. Amezian, die gewend is om zich in verschillende muzikale werelden te bewegen, is ons waarschijnlijk een paar stappen voor. Hopelijk komt er een vervolg op deze cd, zodat wij als luisteraar mee kunnen groeien. (Charlie Crooijmans)

Beluister de cd op Spotify.

 

Koop het album bij Xango.

«« terug naar overzicht