Sidi Touré - Koïma3 juli, 2012

Thrill Jockey / Konkurrent

'Among Songhaï musicians, Sidi is the best', aldus een aan Bassekou Kouyaté toegeschreven uitspraak, die afgedrukt staat op het hoesje van de promo-cd. Nu weet ik niet hoeveel Songhaï-muzikanten er rondlopen op deze aardkloot, noch hoeveel daarvan Sidi heten, maar deze Sidi Touré is zonder twijfel een van de kandidaten voor die titel. Op Koïma wordt deze Malinese zanger-gitarist bijgestaan door een klein maar heel fijn ensemble. Tezamen met de hoge, geknepen stem van een zangeres, het wijdse en enigszins melancholieke geluid van de sokou (eensnarige viool), de ritmisch rondcirkelende patroontjes op de gitaar, en de bescheiden inkleurende percussie op kalebas weeft Touré een prachtig en complex net van typische woestijnbluesmelodieën. Slechts enkele noten zijn nodig om de argeloze luisteraar te verleiden, waarna deze steeds dieper de muziek ingezogen wordt door de bijna hypnotiserende klanken van Touré en groep. Er is geen ontkomen aan, maar dat is ook helemaal niet erg. En ook niet zo gek. Want Koïma betekent niet alleen zoiets als 'ga luisteren', maar is tevens de naam van een magische duin omspoeld door de Niger, de plek waar in de Malinese folklore de machtigste tovenaars ter wereld samen komen. Inderdaad, magische muziek. Ga luisteren! (Francis de Souza)

Beluister de cd op Spotify.

 

Koop het album bij Xango.

«« terug naar overzicht