Zöj – Fil O Fenjoon12 februari, 2024

Parenthéses / Xango

Bij het zien van het hoesje van deze cd denk je niet meteen aan Iran, al is het speelgoed vedeltje in de handen van de meisjespop onmiskenbaar een kemancheh. Aan de binnenkant zien we de kemancheh terug, maar dan in het ‘echt’, voorzien van een slogen die we nog kennen van de Amerikaanse singer-songwriter Woody Guthry: ‘This machine kills fascists!’ Ook de Engelstalige songtitels wekken verwarring. I Take Pictures of Fire, bijvoorbeeld, en Study of a Bull roepen heel andere beelden op. Maar helemaal onderaan op de achterkant van het klaphoesje staat in kleine lettertjes: ‘In loving memory of Mohammad Reza Shajarian’. En die kennen we natuurlijk als de grootste Iraanse zanger ooit. Zet het schijfje op en je valt van de ene verbazing in de andere. Het klankbeeld is ambient, met lange, ijle streken op de Perzische penvedel, omringd door een gonzende en galmende ruimte waarin uit de verte percussieve geluiden opdoemen. Hangman, het tweede stuk, begint juist spaarzaam met traag getokkel, waarover vervolgens slepende vedelstreken worden uitgesmeerd, terwijl je in de verte een vrouwenstem meent te ontwaren. My Empty Boat Pt 3 opent met klanken die niet tot een instrument te herleiden zijn en is al even mysterieus als beide voorgangers. In Hearts of Stone neemt percussionist Brian O’Dwyer het voortouw, waarna zangeres en kemanchehspspeler Gelareh Pour het gelijknamige gedicht van Hushang Ebtehaj vertolkt. Een Perzische en bovendien minimalistische draai aan Jazz & poetry, zo zou je dit intrigerende album van Zöj kunnen omschrijven. Maar boeiend is het in elk geval. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht