Riccardo Tesi – La Giusta Distanza8 augustus, 2023

Visage / Xango

Terwijl de ene muzikant slechts af en toe met een echt memorabele melodie op de proppen komt, lijkt de ander ze achteloos uit z’n mouw te schudden. Tot die laatste categorie behoort componist en trekharmonicaspeler Riccardo Tesi. Voor heel wat van de oorwurmen die zich tijdens mijmeringen meester maken van mijn mentale huishouding, is hij verantwoordelijk. Weemoed en opgewektheid gaan in zijn werk op een wonderlijke manier hand in hand. Zijn muziek ligt altijd gemakkelijk in het gehoor, maar oppervlakkigheid wordt kunstig vermeden. Als hij een heel enkele keer toch gevaarlijk dicht langs de rand van de afgrond scheert, is dat meestal omdat hij weer eens een geinig ritmisch figuurtje uit de popmuziek van het moment op listige wijze heeft verwerkt in een arrangement. Van wat er in muzikaal opzicht in de wereld rond gaat, lijkt hem maar weinig te ontgaan.
De titel voor zijn nieuwe cd – La Giusta Distanza (De juiste afstand) – ontleende Tesi aan de zogenoemde paradox van Schopenhauer, die gaat over egeltjes die dicht tegen elkaar aan willen kruipen vanwege de kou, maar dan... Enfin, je voelt hem al aankomen. Voor Tesi was het dé uitdaging waarmee de coronacrisis de mensheid confronteerde.
Afgezien van een enkele uitglijder, zoals het geforceerd modieuze Sotto la Cenere, is dit weer een sterk album van de man aan wie alle moderne trekharmonicaspelers schatplichtig zijn. Dit keer niet met het vaste vriendenkwartet Banditaliana, maar met een wisselend gezelschap instrumentalisten en een enkele vocalist. Zoals altijd zoekt de maestro zelf zelden de spotlight en kiest bij de uitvoering het liefst een dienende rol. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht