Boubacar Traoré - Mbalimaou18 april, 2015

Lusafrica / Coast to Coast

Krasse knar Kar Kar. De zeventig al gepasseerd, maar still going strong. Boubacar Traoré, de naam voor de burgerlijke stand in Mali, verraste toen hij Mali Denhou in 2011 na zes jaar albumstilte kon laten verschijnen. Deze opvolger deed er dus twee jaar minder over. Progressie op de oude dag!
Mbalimaou is allesbehalve een koerswijziging. De fingerpicking gitaar, de goedmoedige zang (die wel wat dunner wordt), de composities, de fanatieke tikken op de kalebas; het klinkt allemaal vertrouwd. Voor de derde keer in successie is er ook de samenwerking met Fransman Vincent Bucher, die zijn mondharmonica vlot laat rollen en janken, zij het minder veelvuldig dan op de vorige plaat. Maar het werkt, opnieuw. Bijvoorbeeld in de trage blues Hona, waarin Traoré uit alle macht een waarachtige solo uit zijn instrument perst.
Ngoni (luit) en riti (eensnarige viool) zitten ook in het instrumentenpalet, maar het opvallendst zijn de nummers waaraan kora-aas Ballaké Sissoko een niet misse bijdrage levert. In Sagnon Moni, een lied in huppeldraf, geven de gitaar en de harpluit elkaar mooi tegenspel, de instrumental Sina Mousso Djougou is een statig slotakkoord. Ronduit meeslepend is de combinatie in het meanderende Bougoudani. Boubacar Traoré schokt de wereld ook nu niet, maar levert wel weer een doorleefde en innemende schijf af. Op naar de volgende! (Ben Ackermans)

«« terug naar overzicht