Jungle by Night - gezien Trouw, vrijdag 2 mei.
Cirque Valentin - gezien Tolhuistuin, vrijdag 2 mei.
Sekou Kouyaté & Joe Driscoll - gezien Paradiso Bovenzaal, zaterdag 3 mei. (Kouyaté & Driscoll spelen vandaag in Den Bosch en Wageningen)

Soms smaken live concerten wekenlang als een natte krant, en soms zie je in één weekend driemaal achter elkaar een concert waardoor je weer weet waarom je into music bent.

Sekou Kouyaté & Joe Driscoll, live bij Radio Nova Parijs.

Om te beginnen de releaseparty van de nieuwe Jungle by Night cd. Trouw was vrijdagavond helemaal uitverkocht met het van JbN bekende jonge publiek. Dat blijft uniek in een muziekscene die wordt gedomineerd door gitaarrock/gitaarpopbandjes: een stel jonge honden dat zich juist door afrolatin en jazz laten inspireren.

In stijl met de publiciteitsfoto's komt de band op in een vervreemdende, aan Kraftwerk herinnerende ambiance. Tijdens de lange intro door alleen de blazers weet je al dat de band een flinke stap verder heeft gezet na de hype rond hun eerste release. Wat direct opvalt is het gedragen, volwassen geluid van deze blazersmelange. Een prachtige sonoriteit, die invloeden verraadt van Ethiojazz giganten zoals Getatchew Mekurya, maar tegelijkertijd steeds eigener klinkt. Ieder arrangement is raak en in korte tijd krijgt men heel Trouw weer aan het dansen.

Het concert kan ik niet uitzien, even later sta ik in een volgepakte Tolhuistuin, alwaar het kunstenaarscollectief Eddie the Eagle Museum voor het eerst alle zalen van dit net gerenoveerde paviljoen in Amsterdam Noord bespeeld. 'See to be seen' lijkt het credo, het wemelt van de hipsters, maar de sfeer is opperbest en na jarenlang vertraging is het wel degelijk sensationeel om het Tolhuistuingebouw geheel in functie te zien.

In de nieuwe grote zaal van de Tolhuistuin, die vooral door Paradiso wordt geprogrammeerd, raak ik direct meegesleurd in de vrolijke wavy pop van Cirque Valentin. Super dansbaar en voorzien van een percussionist die gepokt en gemazeld is in de afrolatin muziek. Frisse wavey muziek die doet denken aan Tom Tom Club en Deerhoof. Check out this! Dat is lang geleden dat ik door een NL popbandje zo prettig werd verrast. Tips voor de Tolhuistuin: 16 mei speelt Analog Africa, pioniers van vintage Africa vinyls en op 15 juni Sun Ra Arkestra, het legendarische space jazz ensemble. De Tolhuistuin ligt pal achter CS en is middels het Buiksloterveerpontje de hele nacht door bereikbaar.

Cirque Valentin, Tolhuistuin.

Een dag later treedt een koraspeler uit Guinée Conakry aan met een Amerikaanse zanger/gitarist, in de bovenzaal van Paradiso. Sekou Kouyaté en Joe Driscoll is de nieuwe act op Cumbancha, het Amerikaanse label dat uit de as van wereldmuziekcompilatieleverancier Putumayo is ontstaan. Meer dan Putumayo wil Cumbancha zich manifesteren met nieuwe wereldmuziek op het snijvlak world/pop. Kouyaté en Driscoll is hiervoor de ideale act, de twee worden bijgestaan door een drummer en bassist die vaardig maar ook enigszins voorspelbaar de liedjes van de juiste drive voorzien.

Sekou Kouyaté heeft aan zijn kora één en ander aan effectapparatuur gekoppeld, wat resulteert in een boeiende mix van traditionele koramelodiën, die regelmatig stormenderwijs worden onderbroken door gitaarrockachtige partijen. De mix werkt voor dit publiek uitstekend: zeker na een super effectieve Stevie Wonder cover heeft dit duo de bovenzaal geheel in de zak. Om mij heen hoor ik verschillende mensen praten over dat waanzinnige instrument, de kora dus. Naar mijn smaak zijn de composities wat al te poppy (in de zin van voorspelbaar), maar het wordt allemaal wel met een enorme overtuigingskracht gebracht. Ideale festivalact ook, dit.

Voor avontuurlijke muziekliefhebbers is Amsterdam momenteel echt een walhalla, met zoveel nieuwe podia en plekken..