Lucidvox – We Are20 november, 2020

Glitterbeat / Xango                                                                                                                               
Een rondzingend dronegeluid waar een soort Russisch-orthodoxe polyfonie uit opstijgt: helder en hemels, als serene sirenenzang; een hedendaagse mantra-eske hymne. Zo begint We Are, de nieuwste plaat van het Moskouse dameskwartet Lucidvox. Lucidvox, heldere stem, de naam zegt het al. En net als je dat denkt, na zo'n anderhalve minuut, terwijl de gitaar rustig klinkt – boem! -, dan hakken als een donderslag bij heldere hemel de bas en het drumstel erin. Als beukende golven, de klippen teisterend, terwijl het geluid van de gitaar plots is verworden tot het geraas van de wilde, onstuimige zee. Het blijkt het begin te zijn van een wonderbaarlijke odyssee, vol wahwahende, ronkende, en kettingzagende gitaren, knallende, hinkende en headbangende ritmes, volvette, doorpompende baslijnen en die contrasterende, maar tegelijkertijd sterke vocalen. Het roept allerlei refererenties op, van My Bloody Valentine en The Jesus Lizard tot Mercury Rev en zelfs De Kift. We Are ademt een en al urgentie. Van My Little Star tot en met Sirin, het is één doorstomende psychedelische trip waarin de luisteraar alleen bij You Are en Runaway even wat tijd wordt gegund om naar adem te happen. Het knappe is dat Lucidvox hun zware, volle en krachtige sound vol hypnotiserende gelaagdheid en bruuske tempowisselingen tegelijkertijd ook een speelse lichtheid weet mee te geven. Wat tevens een compliment is voor de kraakheldere productie van deze plaat. De Griekse held Odysseus wist het verlokkelijke maar gevaarlijke geluid van de sirenen alleen te weerstaan door zich te laten vastbinden aan de scheepsmast. Wat een watje! Want voor deze meeslepende, meedogenloze trancerock van Lucidvox laat ik mijzelf met alle plezier op de klippen te pletter slaan. (Francis de Souza)





«« terug naar overzicht