Eddy & the Ethiopians - E&EII23 juli, 2020

Eigen beheer 

Het is alweer bijna een kwart eeuw geleden dat Francis Falceto de muziekwereld wakker schudde met de eerste cd in zijn Éthiopiques serie, die uiteindelijk dertig delen zou omvatten. Met die serie bood hij een beeld van muziek uit Ethiopië zoals die zich tijdens het bewind van Haile Selassie ontwikkelde. Ensembles, gemodelleerd naar de Amerikaanse bigband orkesten en doorgaans gelieerd aan overheidsdiensten, gaven regionale stijlen een rijke, jazzy aankleding. De val van de negus betekende ook het einde van dit genre.
Door toedoen van Falceto ontstond een brede belangstelling voor dit genre, nog versterkt toen The Ex saxofonist Getatchew Mekuria, een veteraan uit die hoogtijdagen, ontdekten en met hem gingen toeren. Het was een van de voorbeelden van groepen die zich op Ethiopische muziek stortten. Tot de meest geslaagde mag je Eddy & the Ethiopians rekenen, de groep die de Eindhovense saxofonist Edward Capel in 2013 oprichtte met Ethiopische muzikanten. Hij vulde die aan met bevriende musici. Zes jaar na een eerste cd heeft de groep nu een opvolger uitgebracht, E&EII. Minder Ethiopiërs in de band, maar de bezetting is nog diverser, met muzikanten uit Suriname, Eritrea, Soedan, Frankrijk, België en Nederland. De muziek is ook wat verder afgedwaald van het origineel, Capel tekende voor alle composities. Daarin bleef hij trouw aan de ritmes en, tot op zekere hoogte, de akkoordenschema’s. Het resultaat is vrijer, meer jazzy. De muzikanten mogen zich uitleven in solo’s en door elkaar wervelende onderstromen. Hoofdrollen zijn er voor Capel zelf, voor trompettist Bart Maris en gitarist Mathias Van de Wiele. Bart van Dongen weet genoeglijk smerige toontjes uit zijn keyboards te persen. Verrassend qua klank zijn de zilverig tinkelende bijdragen van Orkun Ağir op zijn bağlama. De twaalf leden van de band zijn op dreef. Het plezier spat er aan alle kanten vanaf. Als je zelf niet op vakantie kunt vanwege covid-19, dan kun je altijd je oren nog naar zonnige oorden sturen. Dit album is een prima bestemming. (René van Peer)


 

 




«« terug naar overzicht