Rodopi Ensemble - Thraki12 april, 2019

ARC / Words & Music

De wereld zit vol overgangsgebieden, uitgestrekte regio’s waar scheidslijnen vervagen. Thracië is zo’n streek. Daar lopen de grenzen tussen Bulgarije, Griekenland en Turkije. Het Griekse Rodopi Ensemble speelt op Thraki muziek uit dit gebied. Ze maken gewag van invloeden uit de drie genoemde landen, maar het gaat in deze nummers toch vooral om de laatste twee daarvan. Het instrumentarium, met luit, klarinet en kanun (de platte bak met geplukte snaren), is thuis aan weerszijden van de grens, evenals de muziek die erop gespeeld wordt. Zo zijn er dansen in oneven maatsoorten, waarbij een hink tussendoor of een benevelde wankeling precies in het ritme past. De klankkleur overstijgt taalbarrières, de betraande melodieën van de klarinet hebben een aantrekkingskracht die in wederzijdse vijandigheid bevroren harten wel móet doen ontdooien. Een nummer als Roman Havasi, dat helemaal opgebouwd is rond een lange solo op dit instrument, zou zich van mij tot in de eeuwigheid mogen uitstrekken. Enige minpuntje is de zang van luitspeler Drosos Koutsokostas, die soms nogal onbezield uit de hoek kan komen. Maar tegenover een helaas wat breed uitgesponnen nummer als Tsakitzis staat dan weer een veel opwindender Margoudi. Daarin zet hij zijn zang in om dansers aan te moedigen. Mag hij vaker doen. (René van Peer)

 

<iframe src="https://open.spotify.com/embed/album/7J73SgmzaGsnRpX45dV8mk" width="640" height="380" frameborder="0" allowtransparency="true" allow="encrypted-media"></iframe>

«« terug naar overzicht