Boca de Tambor - Voices and Percussions2 september, 2019

Cristal / Xango

Luisterend naar deze cd moest ik onwillekeurig denken aan een citaat uit het werk van William Blake: ‘If a fool persists in his folly, he becomes wise.’ Want dit project van de Braziliaanse percussionist Silvano Michelino is onmiskenbaar een geval van gekkenwerk dat groots uitpakt. Wat is er aan de hand? Een kleine vijftig minuten lang is er op deze plaat niets anders te horen dan percussie en stemmen. Dat lijkt misschien eentonig, maar het pakt fascinerend uit. Het klankbeeld ademt liefde voor trommels. De microfoon zit ze zo dicht op de huid (lees: vellen) dat je ze bijna kunt aanraken, zeker als je de plaat met koptelefoon beluistert – wat ik je overigens aanraad. Michelino en medespelers, zoonlief Matteo en Zé Luis Nascimento (bekend van onder meer Titi Robin), legden dertien handgetrommelde fundamenten die als basis dienen voor zangpartijen van in totaal zeventien vocalisten van overal ter wereld. Zo is Mu Nbama afkomstig uit Guinee-Bissau, Tula Ben Ari uit Israël, Portia Manyike uit Zuid-Afrika enzovoort. Hoe melodieus de trommels soms ook klinken, in harmonisch opzicht geven ze de zangers weinig houvast. Misschien dat sommigen daarom via multitracking hun eigen koortje hebben verzorgd. Dat klinkt misschien iets te neerbuigend, want het resultaat is soms ronduit spectaculair, zoals Vanessa Moreno laat horen in A Ra van Caetano Veloso. Lena Woods kleedt Mercedes-Benz van Bob Neuwirth uit tot op het bot en geeft het vervolgens een lading mee die zeker niet onderdoet voor de legendarische interpretatie van Janis Joplin. Portia Manyike gebruikt haar machtige stem niet alleen om te zingen, maar verzorgt er in Mivela ook een aanzienlijk deel van de percussie mee. Afrobraziliaanse ritmes nemen alle stukken onverbiddelijk op sleeptouw, maar zonder imponerend machtsvertoon. Deze drie absolute meesterpercussionisten delen geen klap te veel uit, maar raak zijn ze allemaal! (Ton Maas)

«« terug naar overzicht