Damir Imamovic – Singer of Tales10 april, 2020

Wrasse / Coast to Coast

Naar weinig albums keek ik de laatste tijd zo uit als naar de nieuwe plaat van de Bosnische sevdahzanger Damir Imamovic. Zijn soloalbum Damiruit 2010 behoort tot de dierbaarste schijfjes in mijn collectie, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Damirs vorige album Dvojka, met de groep Sevdah Takht, stelde enigszins teleur. Maar alleen al vanwege de bezetting – met de Turkse grootmeester Derya Türkan op kemenche en jazzicoon Greg Cohen op contrabas – én het feit dat niemand minder dan Joe Boyd had getekend voor de productie, liep de spanning verder op. Maar de lat kwam daardoor natuurlijk meteen ook hoger te liggen. In deze wereld blijft niets zonder gevolgen.
Ik zal je niet langer in spanning laten: Singer of Talesveroordeelt de uitglijder van vier jaar geleden definitief tot de vergetelheid. Türkan en Cohen bieden samen met violiste Ivana Duric subtielere en effectievere rugdekking dan het vreemde allegaartje met slagwerk en basgitaar van Sevdah Takht. Maar wat blijft knellen, is de discrepantie tussen de indringende vertolkingen die Imamovic ten beste geeft als hij het klein en ingetogen houdt. Dan weet hij de luisteraar tot in diens vezels te raken. Moet hij het echter ‘opnemen’ tegen zijn begeleiders, dan klinken er plotseling spierballen door en zet hij soms zelfs een galmende heldentenor op. Op dat soort momenten is hij déze luisteraar in elk geval kwijt.
Wat maakt deze recensie nou zo lastig? Was het een andere artiest geweest, dan had ik het beslist een sterk album gevonden. Maar ik heb Damir nu eenmaal in mijn hart gesloten met die ongeëvenaarde soloplaat van tien jaar geleden. En daar kan Singer of Taleshelaas niet aan tippen, hoezeer Joe Boyd in zijn persoonlijke nieuwsbrief ook benadrukt hoeveel beter de platen die hij vroeger produceerde, waren geweest als hij toen Andrea Goertler (zijn geliefde) als co-producer aan zijn zijde had gehad. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht