Moonlight Benjamin – Simido14 juli, 2020

Ma Case / Xango

De Haïtiaanse zangeres Moonlight Benjamin zingt in het Haïtiaans-Creools. Ze heeft jarenlang jazz gezongen en ging op haar vorige album Siltane (2018) op zoek naar haar Haïtiaanse roots en naar de van oorsprong Afrikaanse voodoocultuur waar Haïti om bekendstaat. Daarop mixte ze de voodooritmes van haar land met blues en rock, een stijl die je voodooblues zou kunnen noemen. Op het ijzersterke Simido borduurt ze daarop voort met een bijzondere mix van vooral rock met voodoomuziek. Ze is geïnspireerd door bands als The Black Keys, Arctic Monkeys en Alabama Shakes. De eerste twee tracks, Nap Chape en Ki Nouvel zijn meteen erg pakkend. In het eerste nummer zingt ze over de beroerde situatie van de Haïtiaanse bevolking.
Benjamin begon ooit in een gospelkoor en dat is zeker te horen in haar uiterst intense manier van zingen. De Caribische grooves hebben iets meeslepends en de vaak krachtige muziek klinkt door de scheurende rockgitaren zeer eigentijds. Tracks als Salwe, Pale Pawol en de titeltrack zijn zeker mysterieus te noemen. Erg sterk is ook Pasay. Moonlight Benjamin wordt wel de Caribische Patti Smith genoemd en dat is niet voor niets.
De bijzonder goede slottrack Kafou is Benjamin’s zeer aanstekelijke eerbetoon aan de Haïtiaanse muziek en de voodoocultuur. (Rik van Boeckel)

 

«« terug naar overzicht