Carlos Leitão - Casa Vazia22 april, 2020

Musicpipas-Arte / Xango

Fadozanger/componist en tekstschrijver Carlos Leitão trad in 2006 samen met Cristina Branco op in het Concertgebouw en werkte mee als gitarist aan Mariza’s album Mundo (2015). Met Casa Vazia (leeg huis) brengt hij na Do Quarto (2013) en Sala de Estar (2017) zijn derde album uit. Fadolegende Alfredo Manceneiro (1891-1982) bracht hem ertoe fado te gaan zingen. Behalve door de fado is hij geïnspireerd door de muziek uit de Alentejo, de streek die boven de Algarve ligt. Toch klinken Leitão’s liederen als echte fado’s. Ondanks zijn diepe en zware stem klinken de twaalf stukken beslist niet zwaarmoedig en door zijn manier van zingen roept hij met gemak saudade op. Enkele liederen zijn deels van eigen hand. Ook Julio Machado Vaz (tekst) en Armando Machado (muziek) hebben belangrijke bijdragen geleverd. Bruno Chaveiro en Henrique Leitão zorgen afwisselend voor sprankelende melodieën op de Portugese gitaar en Luis Pontes bespeelt de Spaanse gitaar (viola de fado). Carlos Menezes zorgt voor de ritmische basis met zijn (contra)bas. Dona Maria Dilema heeft een licht romantisch karakter. Heel mooi is het al even romantische Cancão de Embalar (O Amor). Quando Voltei à Cidade, waarin Leitão Lissabon en de fadowijk Alfama bezingt, is werkelijk schitterend. En bovendien beeldend, want wie zoals ondergetekende door de Alfama heeft gewandeld, ziet de smalle straten, de trappen en de vele fadocafé's meteen voor zich. Meer dramatisch klinkt Soledad, deels geschreven door Alain Oulman (1928- 1990), die verantwoordelijk was voor veel van de populaire fado’s van Amália Rodrigues. Hier wordt Leitão begeleid door Júlio Resende op piano. Leitão zingt elke fado met rust en precisie en sleept je als luisteraar niet meteen mee. Hij is een fadista voor wie je even de tijd moet nemen. (Rik van Boeckel)

«« terug naar overzicht