Mehmet Polat & Embracing Colours - Quantum Leap1 november, 2019

Aftab / Xango

Namen kunnen bijzonder veelzeggend zijn. Ud-speler Mehmet Polat noemt zijn kwartet ‘Embracing Colours’. Hij roept daarmee een gevoel van warmte en intimiteit op, van een zekere innigheid in de samenwerking met drummer Joan Terol Amigo, bassist Hendrik Müller en accordeonist Bart Lelivelt (ooit lid van Baraná). Maar ook verwijst hij ermee naar de kleurenrijkdom die het viertal weet te produceren. De muziek doet inderdaad denken aan een zonovergoten nazomer. De bomen nog volop in blad, in herfsttinten die variëren van een zijdezacht goud tot oranje, rood en een gedempt bruin, met hier en daar nog plukjes groen. Voortgestuwd door hun beheersing en een onmiskenbaar onderling vertrouwen wagen de vier meermalen sprongen in het ongewisse, die steevast uitmonden in vlekkeloos samenspel. Hun kwaliteiten zijn boven elke twijfel verheven. Dat drummer en bassist gelegenheid krijgen om daar ook een bewijs van te leveren in een solo elk, is begrijpelijk. Maar het zijn wel de minst sterke passages in een album dat verder op hoog muzikaal peil staat. Prettig is ook dat ze vier gastmusici ruimte geboden hebben om aan te schuiven. Dat geldt zeker voor zangeres Çiğdem Okuyucu, die een glansrol mag vervullen in Falseta Mesopotámica. Ik ben minder overtuigd van de bijdrage van jazztrompettist Eric Vloeimans aan het nummer All Connected. Prima speler, maar er blijft toch een materiële kloof zitten tussen zijn koper en het zachte hout in de kleurige omhelzing van het viertal. (René van Peer)

«« terug naar overzicht