La Panika – Darmadan4 november, 2018

Zephyrus

Om niet geheel opgehelderde redenen belandde de nieuwe cd (na vele jaren van radiostilte) van dit Belgische balkangezelschap pas nu in mijn speler. Altijd jammer natuurlijk als een recensie niet tijdig verschijnt, maar de muziek in kwestie is zonder meer tijdloos en aan het luisterplezier kleeft ook geen uiterste houdbaarheidsdatum. Met vuur en verve dendert het negenkoppige gezelschap over de Balkan. Tapan (trom met stok en rietje) en percussie drijven de zaak aan, maar blazers domineren het klankbeeld, met rugdekking van accordeon. Onder de speciaal voor dit project aangetrokken gastmusici bevinden zich prominenten als Neshko Neshev, sinds jaar en dag vaste waarde in het Bulgaarse bruiloftsorkest van klarinettist Ivo Papasov, maar ook bespelers van instrumenten die je niet een twee drie met de Balkan in verband brengt. Osama Abdulrasol (voorheen onder meer Arifa) laat zijn qanun (citer) vrolijk twinkelen en Reinhard Vanbergen laat al even onverwacht de slidebar over de snaren van zijn pedal steel glijden.
Grappig genoeg draaft Neshev voor het eerst op in een nummer waarvoor de inspiratie op het eerste gehoor ver van zijn geboorteland Bulgarije afkomstig is. Pas als het folky intro met bijna latin-achtig ritme plaatsmaakt voor de eigenlijke melodie, openbaart zich de bloedlijn. Fraai is vervolgens de speelse interactie tussen accordeon en pedal steel. Meteen daarna gaat de vaart er weer in, met Hora din Moldova. In Zmiya neemt de ûd van gitarist Gaspard Vanardois het voortouw en lijkt een van de blazers in de huid van de Arabische ney (rieten fluit) te kruipen voor een statig nummer vol verwijzingen naar het Midden-Oosten.
Net als de AKB in Nederland laat La Panika zich niet ringeloren door de traditionele afbakening van genres. Vrij en zonder last of ruggenspraak laten ze zich inspireren door hun gezamenlijke passie en maken de luisteraar daar met veel genoegen deelgenoot aan. (Ton Maas)





«« terug naar overzicht