Bokanté & Metropole Orkest (o.l.v. Jules Buckley) – What Heat 22 oktober, 2018

GroundUp / Real World

Michael League, spin in het web van de Amerikaanse band Snarky Puppy, won met het Metropole Orkest een Grammy voor hun gezamenlijke project Sylva. Het was de kroon op het werk van de bassist, die jarenlang met zijn label GroundUp een pool van topmuzikanten allerlei bands en projecten liet opzetten, van Banda Magda en Becca Stevens tot Cory Henry, Forq en zelfs David Crosby. De opnames voor de albums laat hij vaak plaatsvinden in aanwezigheid van publiek, om beter de live-atmosfeer te kunen treffen. De muziek is veelal geënt op een mengsel van jazz en pop. Voor de Snarky Puppy plaat en dvd Family Dinner Vol. 2 nodigde hij wereldmuzieksterren als Salif Keita, Väsen en Susana Baca uit. Dat smaakte naar meer dus zette hij het 'world' project Bokanté op, met de uit Guadeloupe afkomstige zangeres Malika Tirolien, die op Vol. 1 van Family Dinner al te horen was in een jazzy setting. Het album Strange Circles was een eerste proeve: percussiegebaseerde muziek met een mengelmoes van West-Afrikaanse muziek, deltablues (lapsteelspeler Roosevelt Collier!), rocksferen en Caribische kaladja. In 2017 gaven ze een eerste concert in Nederland tijdens North Sea Jazz. Daar werd het idee geboren voor een nieuwe samenwerking van Michael League met het Metropole Orkest. In januari namen ze een album op met volledig nieuwe composities - op zich al bijzonder voor het Metropole Orkest. Voor het eerst ook dat het internationaal gerenommeerde orkest in stilistisch opzicht zo nadrukkelijk de wijde wereld in trekt. De composities zijn van de hand van Michael League en Malika Tirolien, de arrangementen en orkestdirectie van Jules Buckley en League. De muziek is nog steeds percussie-georiënteerd (met knetterende djembésolo’s van Weedie Braimah) in een intrigerende fusie van pop en world die regelmatig associaties oproept met bands als Zap Mama en Ojos de Brujo, maar dan met waanzinnig mooie, soms als filmmuziek klinkende, arrangementen waarin strijkers en blazers een grote rol spelen, naast opnieuw de vlammende lapsteel van Collier. League en Buckley willen wel heel veel teweegbrengen, waardoor de arrangementen soms zo pompeus zijn dat je denkt met progrock te maken te hebben en je door de bomen het bos niet meer hoort. Maar jeetje wat een avontuur is deze plaat als je hem na een paar keer draaien goed tot je door laat dringen. Gegarandeerd een nieuwe Grammy-kandidaat, ditmaal in de sectie 'world'! (Erk Willemsen)



 

‘Behind the Scenes’ video van de opnames




«« terug naar overzicht