Punch Brothers - All Ashore5 september, 2018

Nonesuch / Warner

Nooit geweten dat bluegrass een zeewaardig genre was. De Punch Brothers twijfelen blijkbaar ook, want al meteen in het eerste nummer van hun nieuwste cd klinkt het ‘Iedereen aan wal! Het Amerikaanse kwintet met mandolinevirtuoos Chris Thile in de gelederen blijft verrassen. Geen knetterende opening met vuurwerk dat van de snaren spat, maar ingetogen getokkel en wonderschone samenzang, bijna alsof met ingehouden adem. Pas met Three Dots and a Dash, het derde nummer, komt er vaart in de zaak, maar ook dan ligt de nadruk op de dynamische contrasten en het innovatieve arrangement. Na elke eruptie van besnaard klatergoud nemen de mannen gas terug voor fluisterzacht instrumentaal geprevel. Hun taal is de bluegrass, maar wat ze ermee zeggen, zou je eerder kamermuziek noemen. ‘Just Look at This Mess’ koert Thile met een knipoog naar loom swingende lounge jazz, en wederom vleien andere stemmen zich langszij voor een fraai staaltje close harmony. We nemen een speelse duik in de roaring twenties, gevolgd door een stemmige ballade met een heuse levensles: geen roos is zo mooi als degene die je zelf hebt gekweekt. Wie tegen die tijd het gevoel krijgt dat er misschien wel helemaal geen jachtig vuurwerk in de categorie ‘high ’n lonesome’ zal weerklinken, wordt tegen het eind alsnog op zijn of haar wenken bediend met Jungle Bird. Maar ook dan spelen de ‘broers’ het niet straight: voortdurend schuiven er nieuwe klankvariaties voorbij. Gestaalde perfectie van dit vijftal virtuozen die niets meer hoeven te bewijzen en alleen nog muziek maken voor hun plezier. En dat plezier willen ze gelukkig nog altijd graag met ons delen. (Ton Maas)





«« terug naar overzicht