Fred Guichen � Dor An Enez19 juni, 2018

Paker / Xango

Over de vorige cd van deze Bretonse trekharmonicaspeler – Le Voyage Astral – was ik ondanks het spuuglelijke en aan new age refererende hoesje behoorlijk enthousiast. Dat lukt me dit keer niet echt, en dat terwijl het concept eigenlijk nauwelijks veranderd is. Het probleem zit ‘m in de geringere spankracht van de composities, die een beetje inwisselbaar voorbij trekken zonder veel aandacht op te eisen. Zelfs de aanwezigheid van de Ierse folklegende Donal Lunny op bouzouki en gitaar kon daar niet veel aan verhelpen. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er op deze muziek niet te dansen valt. Maar waar andere artiesten kans zien om beide ‘werelden’ te bedienen, is dat toch wel een beetje een zwaktebod. (Ton Maas)





«« terug naar overzicht