Sebastian & Mathaeus – Ind-/Udgang12 november, 2017

Go Danish Folk / Xango

Voor avontuurlijke folk moest je vele jaren lang niet in Denemarken zijn. Je had wel een band als Phønix, maar daar was het dan ook wel mee gezegd. Later volgde nog ZAR, een groep die op subtiele wijze pop en jazz door de traditie vlocht, maar het was Dreamer’s Circus dat enkele jaren geleden tijdens de Womex voor opschudding zorgde met hun verrassende mix van folk, jazz en zelfs klassiek.
Sindsdien lijkt ook bij de Denen het hek van de dam, vooral in de instrumentale hoek. Naast omvangrijke groepen als Habadekuk en Afenginn zijn er ook enkele spannende nieuwe duo’s waarin de contrabas een verrassend gelijkwaardige rol speelt. Een tijdje geleden besprak ik een cd van Elof & Wamberg (contrabas en ukelele) en nu is de beurt aan Sebastian & Matthaeus, die zich uitgerust met staande bas en gitaar begeven in het grensgebied tussen folk, jazz en klassiek.
Dat laatste mag je in dit geval heel letterlijk nemen, want voor zijn stuk Den Ottende Melodi liet Matthaeus zich inspireren door de achtste symfonie van Per Nørgård en Solveigs Sang is een compositie van niemand minder dan Edvard Grieg.
De jonge Denen spelen kalm en bedachtzaam, ingetogen zelfs, op een enkele polska na. Maar ook dan is de lijn helder en van fratsen ontdaan. Om daarmee weg te komen, heb je melodieën nodig die spankracht hebben en het gemoed beroeren, en daaraan schort het bij deze heren beslist niet. Voor een balfolkevenement zullen Sebastian en Matthaeus niet gauw gevraagd worden, maar geef ze een concertzaal en ze zullen die moeiteloos voor zich winnen. (Ton Maas)





«« terug naar overzicht