Zap Mama - ReCreation2 juni, 2010

MTC/CNR

Marie Daulne heeft haar weg helemaal gevonden. ReCreation is de ultieme samenbundeling van alles wat ze kan, wil en voelt. Op veel van haar Zap Mama-albums was ze zoekende; vaak voelde het te would-be. Hier is ze zichzelf. Dat zijn natuurlijk slechts mijn bevindingen en voor haarzelf is het album waarschijnlijk slechts een momentopname, maar door de plaat heen luisteren voelt als een natuurlijke flow, waarin alle aspecten die ze in haar carrière heeft doorlopen als vanzelf naar voren komen. Van de a capella vocalen uit de beginperiode, geïnspireerd door pygmeeënzang uit haar geboorteland Congo, tot de harde raps uit haar laatste New York-jaren. Terug in België is haar rap verzacht en de stijl niet meer vastgepind op een trend. Dit is kosmopolitische muziek. Het klinkt als pop, funk en soul, maar je voelt de hele wereld. Latin komt voorbij in Hello to Mama. Tony Allen legt zijn weliswaar voorspelbare, maar altijd onweerstaanbare afrobeatgroove neer in African Diamond. De hereniging met de superzangeressen van destijds, Sabine Kabongo, Sylvie Nawasadio en Lene Christensen, is even opvallend als mooi, en weer klinkt er 'pygmee' in de verte. Ook romantiek is Daulne niet vreemd: het duet met nu-soulzanger Bilal is niet te versmaden, en met acteur Vincent Cassel doet ze – in-sixties sferen – met Paroles, Paroles een gooi naar roem à la Je t’Aime Moi Non Plus. De sterke composities zijn op twee na van eigen hand, soms in co-schrijverschap met de gastvocalisten. De productie is zeker wat betreft de zangstemmen diep en veelzijdig. Het is niet minder dan terecht dat het album eindelijk hier verschenen is, een jaar na de lancering in de VS. (Erk Willemsen)
 

«« terug naar overzicht