Een stukje Chieko op het dak Ton Maas - zondag 17 juli, 2022

Chieko Donker Duyvis mag dan als celliste verloren zijn gegaan voor de klassieke muziek, zoals ze zelf zegt, maar met wat daarvoor in de plaats kwam kunnen we onszelf eigenlijk alleen maar gelukkig prijzen, zo bleek vrijdagavond tijdens On The Roof in Amsterdam. De Braziliaans-Nederlandse muzikant – cellist, zangeres en componist – speelde met haar zeskoppige ensemble een perfect uitgevoerde set die zowel emotionele diepgang als lichtvoetige ontlading bood. Met haar klassieke opleiding in de achterzak en de Braziliaanse muziek van haar moeder als inspiratiebron ontwikkelde Chieko samen met haar muzikale vrienden een idioom waarin choro, jazz en kamermuziek met elkaar versmelten.

Piekmomenten waren er legio, maar in een samen met contrabassist Cesar Puente geschreven en gezongen stuk over het in Latijns-Amerika aldoor toenemende geweld tegen vrouwen kwamen veel van de kwaliteiten van het gezelschap overtuigend samen. Sterke en met zorg uitgekiende arrangementen leverden niet alleen hecht en toch transparant ensemblespel op, maar boden ook ruimte om vrij te improviseren. Pianist Joshua Lutz deed dat uiterst effectief met verrassend weinig aanslagen en gitarist Theo de Blasis met puntige, perfect geplaatste accenten. Puente legde met zijn bas niet alleen het fundament neer, maar ging ook met de strijkstok gewapend de dialoog aan met Chieko’s cello en zorgde bovendien waar nodig voor tweestemmigheid in de zang.

Ritmisch duvelstoejager Udo Demandt, die zich in elke muzikale habitat thuis lijkt te voelen, levert ook hier weer vlekkeloos precisiewerk, al viel hij met zijn vlakke gelaatsuitdrukking ietwat uit de toon naast de expressieve gezichten van zowel Donker Duyvis als (riet)blazer Angelo Ursini. Ursini zette zijn klarinet en dwarsfluit niet alleen in voor sierlijk en bij vlagen spetterend melodisch spel, maar ook om de emotionele lading van een lied te accentueren.

Naast stukken van eigen hand bracht Chieko een eerbetoon aan Francisca Hedwiges Gonzala, bijgenaamd ‘Chiquinha’, de componiste uit Rio de Janeiro die in de negentiende eeuw mede aan de wieg stond van de choro, een stadse hybride van stijlen en invloeden die net als de tango in Buenos Aires uitgroeide tot muzikale expressie van de nationale identiteit.

Als ze tussen de stukken door vertelt over hun ontstaan of betekenis, is Chieko minder bestudeerd dan wanneer ze zingt en speelt. Dat werkt ontwapenend, zeker als ze zich op aandoenlijke wijze verspreekt en een eigen compositie aankondigt als ‘a piece of me’. Om vervolgens meteen haar gelijk te bewijzen, want het besef dat Chieko naadloos samenvalt met haar muziek, is al bij de eerste inzet onontkoombaar.

Bekijk hier de foto's van het concert


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022