De Nazaten spelen Robby Alberga – Als de haan tanden krijgt…3 april, 2018

Strotbrock Industri / Xango

Het Nederlands-Caribische ‘orkest voor bastaardmuziek’ De Nazaten wijdt met Als de haan tanden krijgt… een heel album aan nieuwe composities van gitarist en oer-Nazaat Robby Alberga. Geen samenwerkingsproject dus dit keer voor het gelauwerde blaasorkest, zoals eerder met bandleider ‘Spok’ Cavalcante of saxofoonheld James Carter, maar een cd vol ‘vruchten uit eigen tuin’, om de titel van het openingsnummer te citeren. Veteraan Alberga weet als geen ander hoe zijn orkest kan klinken en put vrijelijk uit de roots van de Surinaamse blaasmuziek, de klank waarmee hij zelf is opgegroeid en die de constante factor vormt in het veelkleurige palet van De Nazaten. Een heel persoonlijke of vernieuwende schrijfstijl heeft Alberga niet gehanteerd voor de acht opgewekt klinkende stukken op Als de haan…; eerder heeft hij, met een zekere ambachtelijke terughoudendheid, aansprekende thema’s en orkestraties aangedragen die het orkest passen als de spreekwoordelijke handschoen. Toch weet Alberga de spanning op beslissende momenten subtiel op te voeren door het toevoegen van een eigenzinnig akkoord of een onverwachte wending. Het Mysterie van de Zonnegod is een voorbeeld van zo’n fraai gedragen thema dat wordt voortbewogen door ontregelende plaagstootjes en ook het titelstuk zit vol met dwarse accenten. Trombonist Patrick Votrian steelt in de reggae Switi Smeri, Sweet Perfume de show met een heerlijk vette baspartij op de sousafoon en nummers als Lafu Ko Lafu, met een gastrol voor Ronald Snijders, zijn gewoon een feestje. Aan de andere kant biedt de plaat wat weinig rustmomenten en is de enthousiaste, ongepolijste blazerssound van het orkest voor sommige oren wellicht wat veel van het goede. Het is te hopen dat het verschijnen van dit album de aanleiding vormt voor een aantal (festival)optredens, want het podium is nog altijd de natuurlijke habitat van De Nazaten. (Ronald Veerman)

«« terug naar overzicht