Kyle Carey – The Art of Forgetting13 maart, 2018

Riverboat / Music & Words

Lastig geval, dit schijfje van de Amerikaanse zangeres en gitariste Kyle Carey. In zekere zin is er namelijk weinig mis met haar prettig in het gehoor liggende mix van muziek uit de Appalachen met keltische folk. Een wervend tekstje achterop het hoesje spreekt van ‘Gaelic Americana’ en pronkt bovendien met de namen van gastmusici, onder wie Rhiannon Giddens en John McCusker. Voorwaar niet de minsten, en ook producer Dick Powell heeft als muzikant zijn sporen verdiend. Okee, Carey’s dictie laat misschien wat te wensen over, wat de verstaanbaarheid bemoeilijkt, maar het booklet bevat alle songteksten en dankzij haar warme timbre is het beslist geen straf om te luisteren naar wat ze over de kunst van het vergeten te melden heeft.
Nee, het probleem ligt ergens anders, namelijk bij de vraag: wat doet dit album hier, bij een label als Riverboat, dat zich vrijwel uitsluitend toelegt op wereldmuziek?
Dat ook de Amerikaanse volksmuziek een plekje onder de zon verdient – althans onder de vlag van ‘wereldmuziek’ – is minder omstreden dan enkele jaren geleden, toen er nog met een zekere zuinigheid werd gereageerd op deelname van bluegrassvernieuwers als Mike Marshall en Darol Anger aan de Womex, maar inmiddels is ex-Chololate Drop Dom Clemons er met zijn retro-persiflage van old-timey stringbandmuziek een graag geziene gast.
Het besluit om ook americana in de catalogus op te nemen, zeker als die overuidelijke keltische wortels heeft, is daarom beslist begrijpelijk. De keuze voor Kyle Carey is dat echter niet, zeker als je bekend bent met het voortreffelijke werk van iemand als Tim O’Brien op precies hetzelfde snijvlak tussen tradities. Bovendien laat die zich minder verleiden tot ‘poppy’ arrangementen teneinde een breder publiek te behagen.
De misschien wat merkwaardige conclusie van al deze overwegingen luidt dus als volgt: in zijn soort een aardige plaat, maar in deze context valt hij toch echt door de mand. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht