Ensemble Lingua Franca – Ephemera4 juli, 2017

eigen label

Grappig dat vier muzikanten Lingua Franca als groepsnaam kozen, want je zou denken dat juist in de wereld van de muziek zo’n ‘brugtaal’ niet nodig is. Andersom kan je natuurlijk tegenwerpen dat muziek zelf een lingua franca is tussen verschillende culturen. Ensemble Lingua Franca doet in elk geval wat de naam suggereert: bruggen slaan tussen muzikale domeinen, al liggen de meeste daarvan niet echt ver van elkaar rond het oostelijk deel van de Middellandse Zee. Met ogenschijnlijk eenvoudige middelen worden bedwelmend mooie klanklandschappen gecreëerd. Titelstuk Ephemera – tevens openingstrack – is in dat opzicht meteen een treffer. Op het eerste gehoor zijn het vooral repetitieve patronen die kalm en gracieus voorbij glijden, maar bij aandachtige beluistering raken de oren gespitst op subtiele variaties. Voor het volgende stuk Exileosis – eveneens van de hand van Michalis Cholevas – legt Giannis Koutis de gitaar ter zijde, neemt de ûd ter hand en verzorgt bovendien een fraaie, woordloze zangpartij vol zwierige stembuigingen, waarbij hij steeds hoger lijkt te reiken in de richting van het Hogere. De tarhu (nieuw ontworpen langhals snaarinstrument) van Cholevas wordt zowel gestreken als getokkeld. In het ene stuk trekt hij diep resonerende, sonore lijnen onder het vioolspel van Michalis Kouloumis, elders voorziet hij de toch al warme klank van de ûd van nog donkerder tonen. Als dan ook nog de marimba van percussionist Ruven Ruppik zich in de notenwisseling mengt, klinkt het ensemble op zijn zwoelst.
Lingua Franca weet hoe te behagen, maar zonder ooit behaagziek te worden. In The Return, een stuk van Kouloumis, wringt het in harmonisch opzicht af en toe lekker en nemen ook de ritmische contrasten toe. Child is ondanks de onschuldig klinkende titel zelfs nog ‘experimenteler’ en biedt ruimte aan de instrumentalisten om zich lekker uit te leven. Dan komt het viertal ook het dichtst in de buurt van wat je echt vuurwerk zou kunnen noemen en krijgt Ruppik – hier bijgestaan door gasttrommelaar Niti Ranjan Biswas op tabla – eindelijk de kans om er eens flink tegenaan te gaan.
Het album wordt op waardige wijze afgesloten met Inception, een compositie van Koutis. Geschraagd door een oriëntaals ritme spreiden ûd en viool een bedje uit voor een tweede gast: de beroemde Turkse neyspeler Kudsi Ergüner. In weerwil van de titel van dit fraaie debuutabum heeft het alles in zich om een blijvertje te zijn. (Ton Maas)






«« terug naar overzicht