Volosi – Nomadism14 mei, 2017

UZF / Xango

Goran Bregovic zei het jaren geleden al: ‘De Balkan is goed voor koper, maar voor de beste strijkers moet je toch echt in Polen zijn!’ Alsof ze die loftuiting nog eens willlen onderstrepen, zetten de mannen van het Poolse strijkkwintet Volosi op hun tweede album Nomadism regelmatig een tandje bij. Ze beschikken ook over meer snaren dan het ‘klassieke’ strijkkwartet, want ze hebben een man extra op contrabas. Hun 'sound' krijgt daardoor meer spierballen in de fundering en dat hoor je meteen. Natuurlijk kan de cello ook fraai donker kleuren, maar die houdt het meestal beschaafd, terwijl de bas ongegeneerd diep kan grommen.
‘A nomad is a free man’, zo wordt de titel aan de binnenzijde van het hoesje toegelicht. ‘Nomadism is therefore a repertory of possibilities.’ Het is niet het fraaiste Engels, maar de strekking is duidelijk. Volosi wil zich niet laten vastpinnen op een specifieke stijl of genre, maar de zelfgeschreven stukken verraden wel een klassieke achtergrond. Die gedeelde leerschool legt de vrijheid van het muzikale nomadenbestaan gelukkig toch enigszins aan banden, wat de cohesie in het repertoire bevordert.
Wie op zoek gaat naar nadere toelichting bij de composities, komt bedrogen uit. Op de plaats waar je een booklet verwacht, bevindt zich slechts een opgevouwen miniposter met daarop nogmaals de hoesfoto, maar dan twee maal zo groot. Alsof je die aan de slaapkamermuur zou willen ophangen. Ook merkwaardig is de titellijst op de achterzijde. Van track 5 en 15 ontbreken namelijk zowel titel als componist. Het blijken bij beluistering abstracte klankknutselwerkjes die blijkbaar het predicaat ‘compositie’ niet verdienden.
Dat laatste doet overigens geen enkele afbreuk aan het spetterende spel van dit Poolse vijftal. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht