Nilamayé – Las Flores del Sol27 maart, 2017

Buda / Xango

Komt de puurste muziek altijd uit het hart van de traditie? Die vraag vormt op zichzelf al aanleiding voor een uitputtend debat over wereldmuziek en dringt zich ook op bij het verschijnen van dit eerste album van de groep Nilamayé. Dit gezelschap is namelijk niet van de straathoek geplukt, moet u weten. Nilamayé is een Colombiaans-Frans collectief van hoogopgeleide musici rond componist en – jawel – antropoloog Jaime Andres Salazar. Vanuit standplaats Frankrijk startten Salazar c.s. een researchproject rondom Afrikaanse invloeden binnen diverse muziektradities uit met name de kuststreken van Colombia, en daarvan vormt Las Flores del Sol een eerste weerslag. Het klinkt op papier allemaal nogal academisch en dat is het tot op zekere hoogte ook, maar ergens tussen idee en uitvoering is een klein wonder gebeurd. Want luister en huiver: werkelijk álles klikt en klopt aan deze plaat, die van de eerste tot de laatste groef/bit verrukt, verbaast en ontroert. Uit niet meer dan een handvol stemmen, percussie en wat basale melodische ideeën heeft Salazar een overrompelend bouwwerk opgetrokken waarmee hij de traditie weliswaar eer betuigt, maar het museale overstijgt. Hoe authentiek zijn de veelgelaagde ritmes eigenlijk, en in hoeverre zijn die koortjes nou een getrouwe weergave van de oude slavenzang? Laat deze plaat over je heen komen en je weet: het maakt niets uit. Waar bezieling en virtuositeit samenkomen, wordt muziek opnieuw geboren. Zie Nilamayé. (Ronald Veerman)





«« terug naar overzicht