Voxtra – The Encounter of Vocal Heritage10 februari, 2017

MuziekPublique

Volgens romanschrijver Milan Kundera zijn er twee soorten rokkenjagers: het ene type zoekt tussen alle vrouwen zijn ware droomvrouw, het andere wil de vrouw in al haar rijke verscheidenheid leren kennen. Wellicht ten overvloede voegde hij er nog aan toe dat het ene type bij de dames aanzienlijk geliefder is dan het andere.
Een soortgelijk spanningsveld is ook van toepassing op de groep Voxtra, een nieuw project van MuziekPublique, het nonprofit-podium uit Brussel dat de wereld bij voorkeur uit de eigen buurt haalt. Wie het album beluistert als een staalkaart van vocale menselijke mogelijkheden, zal wellicht vermoeid raken van de veelheid die hier wordt gepresenteerd.
Maar wie er eens rustig voor gaat zitten, zou kunnen ontdekken dat achter al die verscheidenheid toch een coherente visie schuil gaat. Al meteen in Rangovola, het a capella gezongen openingsnummer van de plaat, voltrekt zich een klein wondertje als het Finse stokje van Talike Gelle als in een estafette bijna ongemerkt wordt overgenomen door Anu Junnonen, waarna Raphael De Cock en de Sardijnse bassu Ivo Deledda grommend alsof ze zo van de steppe kwamen, hun deelneming betuigen. Meteen daarna klinkt het hemelse gejammer van de klaagzangtraditie die zo kenmerkend is voor de Griekse regio Epiros en het zuiden van buurland Albanië. Vervolgens maken we een virtuele reuzensprong naar Sardinië, voor een stukje samenzang a tenore, zij het met vleugjes flamenco en fado.
De stemmen van Voxtra komen letterlijk van overal en nergens. Tussen alle ‘exoten’ is ook plek voor een lieftallig Vlaams volksliedje (Sneeuwwit Vogelke), maar dat wordt dan wel gekruist met het Finse Pojaton, vertolkt door Anu. Geen enkele combinatie lijkt te dol. Althans op papier, want bij beluistering blijkt telkens weer hoe zorgvuldig alle contrasten zijn gekozen en uitgewerkt. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht