Nani – Andalusian Brew20 oktober, 2017

Eigen beheer / Xango

Het intro op gitaar waarmee Andalusian Brew van Nani opent, doet onwillekeurig denken aan vroeg werk van Joni Mitchell. Misschien een van vele inspiratiebronnen van deze in Nederland woonachtige zangeres van sefardisch-joodse afkomst. Maar zodra ze begint te zingen, betreden we meteen een andere wereld van muzikale referenties. Ondanks de persoonlijke noot op de achterkant van het hoesje komen we helaas weinig aan de weet over hoe de opnamen tot stand zijn gekomen. Zouden alle instrumenten en stemmen door Nani zelf zijn verzorgd? Het lijkt er niet op, maar nadere informatie ontbreekt. Het raffinement waarmee Puncha Puncha op gitaar wordt begeleid, suggereert in elk geval ingehuurd vakmanschap. De titel van de cd verwijst naar Al Andalus, het door Moren overheerste middeleeuwse rijk waarin moslims, christenen en joden in relatieve vreedzaamheid naast elkaar leefden en dat grote delen van het huidige Spanje en Marokko bestreek. De binnenzijde van het klaphoesje laat een foto zien van de medina van Fez, een verwijzing naar de plek waar Nani’s ouders leefden voor ze naar Israël emigreerden.
Met haar veelkleurige stem en moeiteloze bereik staat Nani als zangeres beslist haar mannetje. Ook met de arrangementen zit het wel snor. Ze zijn niet alleen effectief maar soms ook ronduit verrassend, wat zorgt voor een afwisselende luistersessie. Jammer alleen van de onevenwichtige productie, waardoor klankmatige samenhang tussen de nummers ontbreekt. Bovendien zijn er enkele storende verschillen in volume tussen de tracks. Maar dat is dan ook het enige minpunt aan dit sterke debuut. (Ton Maas)






«« terug naar overzicht