Joshua Abrams & Natural Information Society – Simultonality30 april, 2017

Glitterbeat / Xango

Van het intrigerende hoesje van deze cd wordt je helaas niet veel wijzer. Naast de technische data omvat de geboden informatie slechts de bezetting waarmee Joshua Abrams zijn instrumentale werk ten gehore brengt. Zelf bespeelt hij de gimbri, de dof plokkende basluit van Marokkaanse gnawa, alsmede een kleine harp en wat percussie. Verder horen we onder meer trapharmonium, autoharp, elektrische gitaar, tenorsax, percussie en slagwerk. De plaat telt slechts vijf stukken, waarvan het kortste amper vijf en het langste ruim twaalf minuten duurt. Is het world? Is het jazz? iTunes houdt het veiligheidshalve op ‘other’. Minimalistisch is het zeker en industrieel klinkt het bij vlagen ook. Maar St. Cloud, het derde stuk, is dan opeens weer feeëriek, fragiel en betoverend. Een wonderlijke kruising tussen Harry Partch (over hem binnenkort meer!) en Penguin Café Orchestra. Pas in het vierde en langste stuk van de plaat neemt de gimbri zijn vanuit de gnawa vertrouwde rol op zich als voortdenderende aanjager van een wervelend tranceritueel. Niet voor tere zieltjes. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht