Le Tout-Puissant Orchestre Poly-Rythmo - Madjafalao15 december, 2016

Because / Warner France

De comeback van dit Beninese wonderorkest gaat onverdroten door. In 2011 kwam er na ruim twintig jaar eindelijk weer een nieuw album van ze uit: Cotonou Club. Een elftal nieuwe en oude stukken waar de energie van af vonkte. Even leek het succes te stokken toen bandleider Clément Mélomé in 2012 overleed. Maar de drie overgebleven grondleggers besloten door te gaan en maakten plannen voor een nieuwe opname. Voor deze nieuwe sessie zocht Poly-Rythmo de legendarische, analoog werkende studio Satel op, in hun eigen stad Cotonou. Daar namen ze in 2015 hun nieuweling op: Madjafalao. Het geluid is warm en het tempo van een aantal nummers is een stukje lager dan op de voorganger. Enige gezapigheid ligt dan op de loer, maar dat kan je opvangen door je muziek nog intenser te laten klinken. Precies dat gebeurt op de monumentale openingstrack, tevens titelnummer. De uitgesponnen versie van Madjafalao hield het publiek tijdens het Poly-Rythmo concert in RASA op 5 november gevangen in een langdurige hypnose.
Maar toch. Halverwege het album verslapt de aandacht een beetje, vooral na Africa Lonlon, een net iets te obligate publieks-pleaser. Nee, dan liever Finlin Ho, een dampend soulnummer dat als een trein door je hoofd dendert, en twee stevig op traditionele ritmes stomende uitsmijters aan het eind, Wolou en Daba Djide. Kortom: licht gemengde gevoelens die - laat dat duidelijk zijn - wel degelijk positief uitvallen. Een cd die net zo weldadig aanvoelt als het tropische klimaat waarin hij werd opgenomen. (Bram Posthumus)

«« terug naar overzicht