New Cool Collective - Electric Monkey Sessions15 december, 2014

Dox Records

Er was de laatste tijd nogal wat reuring bij New Cool Collective NCC) en niet van het meest aangename soort. De mannen waren kapot van het plotse overlijden van  manager Peter Brandjes en bovendien stapte gitarist Anton Goudsmit, bandlid van het eerste uur, op om zich te kunnen concentreren op The Ploctones. Ondanks dat heeft NCC zich magistraal herpakt in een nieuwe studiolocatie (Electric Monkey op het NDSM-eiland in Amsterdam) en met hernieuwd, flink opgefrist elan.
De band, die inmiddels beslaat uit bandleider Benjamin Herman (saxofoon), David Rockefeller (trompe, /trombone en flügelhorn), Leslie Lopez (bas), de driekoppige ritmesectie met Joost Kroon, Jos De Haas en Frank van Dok, toetsenist Maarten Helsloot (Sinas Petite) en de kersverse gitarist Rory Ronde, gaat er op dit vijftiende(!) album flink vet tegenaan. De Electric Monkey Sessions zijn veelal in één take opgenomen, zodat het spelplezier er van af spat. Rantanplan is NCC's visie op moderne ska, waarbij Friedes toetsenwerk je bij de les houdt. Cinecitta is inderdaad heel filmisch, met langgerekte soundtrackachtige sax-en trompetsoli. Na NCC’s cumbia-interpretatie Pasillo gaat het hard, met lyrische saxsolo's , vette chorussen en bouncy latin percussie. Ook in de aanstekelijke latin cracker Rumbon is het ensemblewerk strak, speels en vol ritmische verrassingen op conga en bongo. Thierno (volgens mij vernoemd naar de bekende West-Afrikaanse blazer Thierno Koite), is dan weer laidback op een manier die doet denken aan Orchestre Baobab, met een hoofdrol voor de melancholieke, smokey sound van de Selmer-sax. De twee afsluiters, Sa Jikko Jii en Casa Di Mansa, werden  in 2012 opgenomen in een studio in Dakar. Deze vrolijk makende stukken van gitarist Oumar Sow ademen de opzwepende sfeer van ratelende Senegalese mbalaxfunk, waarbij de vriendelijk tierende leadzang van Baba M' Bengue nog een tandje bijzet en Goudsmit zijn laatste visitekaartje afgeeft. Ze zijn bovendien puik gemixt door Hippolabelbaas Rob Berends, met ruige, opzwepende en bijna staccato geblazen soli als sfeerversterkers. Heerlijk! (Pieter Franssen)


Beluister de cd op Spotify.

«« terug naar overzicht