Calaita - Flamenco Son9 augustus, 2014

Riverboat / Music & Words

Vanaf de eerste gitaaraanslagen is het raak bij Calaita en kluistert dit Brits-Spaanse flamencokwintet je vast aan hun verrassende sound. Dat komt vooral door de viriele zang van gitarist Chico Pere, afkomstig uit de Trianabuurt in Sevilla. Vlotte flamenco die je flink raakt en uit de luidsprekers spat door een mix van nauwelijks beheersbaar temperament en hartstocht, alsmede de zeer ruimtelijke arrangementen. De Britse topgitarist Glenn Sharp (die zijn sporen verdiende in Spanje en als liefhebber van oosterse klanken ook Nitin Sawhney begeleidde) en cajonspeler Leo Paredes zijn medeoprichters. Later voegden jazzy saxofonist/fluitist Matt Nickson en (achtergrond)zangeres Diana Castro aan de rauwe sound meer nuances toe. Laatstgenoemde valt vooral op doordat haar stem in de vocale duetten fraai contrasteert met de onversneden gepassioneerde zang van Pere, die zich soms helemaal lijkt over te geven aan zijn emoties en ze meer uitschreeuwt dan zingt. Ook in het meest intense lied En El Puente, de brug over de Guadalquivir, die de gitanobuurt Triana, bakermat van de Andalusische flamenco met de rest van Sevilla verbindt. Nickson jongleert met melodieuze, jazzy saxtonen in Un Mensajito en Tu Mirada Flamenco. In Rumba Del Siete gaat Pere met nostalgische zang uitbundig los, net als in de Cubaanse colombiana Una Mujer Como Tu. Een zekere elegantie en lichtvoetigheid duikt op in de Cubaans getinte guajira Si Tu Me Cantas la Caña, lekker vet aangezet met ritmisch snarenspel en opzwepende achtergrondritsels en handgeklap. In de exploderende buleria Que Lejos Esta Japon? speelt het duendegevoel de machtige hoofdrol. Met deze uitgekiende mélange van alegrias, tangos, een seguiriya en opwekkende rumbas en bulerias danst Calaita Son om je heen, emotioneert ze heftig en neemt ze kortstondig bezit van je ziel. (Pieter Franssen)


Beluister de cd op Spotify.

«« terug naar overzicht