Hazmat Modine - Live26 juni, 2014

Jaro / Music&Words

Het negenkoppige Hazmat Modine komt uit New York, maar dankzij het schetterende koper, de fnuikende ritmes en de diep knorrende sousafoon doet hun muziek veel meer denken aan de marching bands uit New Orleans. Duidelijk is dat zanger Wade Schuman en zijn kompanen nostalgische gevoelens koesteren naar de muziek van de jaren zestig en daarvoor. Net als wijlen Captain Beefheart heeft Schuman zijn stem gemodelleerd naar voorbeeld van blues shouters als Screamin’ Jay Hawkins en Howlin’ Wolf, maar bij hem klinkt het toch allemaal wat gewilder en gekunstelder dan bij Van Vliet. Het album, dat op diverse locaties werd opgenomen, geeft een goed beeld van de live-capaciteiten van de groep, die zich zonder veel pretenties vooral wil profileren als feestband. Het repertoire bestaat dan ook deels uit geheide publiekspleasers als Something You Got en Baby Please Don’t Go. De vertolkingen zijn speels en aanstekelijk, maar vaak veel te lang uitgesponnen om zonder de fysieke nabijheid en live-sfeer te blijven boeien. De op het hoesje vermelde gastrol van de Tuvaanse groep Huun-Huur-Tu maakt nieuwsgierig, maar de vermaarde boventoonzangers uit Centraal-Azië blijken uitsluitend te zijn ingehuurd om als ‘koortje’ bij een van de nummers wat rare geluiden te produceren. Beetje gênant nogal.
Voor wie in de hoestekst vergeefs zoekt naar de bespeler van het hammondorgel dat af en toe te horen is, het imiteren daarvan op zijn mondharmonica (met wat elektronische ondersteuning) is een van de gimmicks van Wade Schuman. (Ton Maas)


Beluister de cd op Spotify.

«« terug naar overzicht