Bonga – Recados de Fora7 december, 2016

Lusafrica / Coast to Coast

Bonga doet wat ie al jaren doet, maar toch is het elke keer weer nét even anders. Laat ik daarom maar meteen met het grote nieuws beginnen: Bonga Goes Fado! Dat doet hij maar één keer trouwens, op zijn nieuwste cd Recados de Fora (berichten van elders). Hij woonde jaren in Lissabon, totdat zijn strijd voor de Angolese onafhankelijkheid hem het land uitjoeg, naar Nederland, waar hij zijn eerste elpees opnam. Zijn blues zat ‘m altijd in de lamento’s uit Angola en de morna’s uit Kaapverdië, maar een fado kan ik me uit zijn tomeloos gigantische repertoire niet herinneren. Dat in Nederland gemaakte debuut kwam 44 (!) jaar geleden uit en Bonga, 74 alweer, blijft onvermoeibaar optredens doen en cd’s maken. Niemand weet inmiddels hoeveel: vele tientallen als je zijn Angolese en Portugese uitgaven meetelt. Naast die fado (Sodade, Meu Bem, Sodade) gaat veel op Recados de Fora volgens het vertrouwde Bonga-recept: een korte maar prachtige lamento opent de voorstelling, waarna we heen en weer gaan tussen aanstekelijke, snelle dansnummers en verrukkelijke mid-tempo meedeiners. Dit alles wordt - ook vertrouwd - bij elkaar gehouden door een puik spelende band, die op het uiterst swingende Ngo Kuivu wordt aangevuld met blazers en het erg fijne Odji Maguado met een Kaapverdiaanse cavaquinho. En natuurlijk is er weer de rasp van de dikanza en die andere rasp – Bonga’s eigen onvervalsbare stem.
Voorspelling: over drie jaar maakt Bonga weer een nét iets andere cd, die ik weer prachtig ga vinden. Net als deze. (Bram Posthumus)

 

 

 

 

 

«« terug naar overzicht