Henri Dikongué - Diaspora22 juli, 2016

Jazz Out / Xango

Ondanks zijn relatieve onbekendheid mag je deze zanger en gitarist uit Kameroen beslist een oudgediende noemen, want hij is al ruim dertog jaar actief in de muziek. Aan het begin van zijn loopbaan in Parijs was hij vooral dienstbaar aan Afrikaanse sterren als Manu Dibango en Papa Wemba. Sinds 1995 maakte hij een vijftal albums, steeds met jarenlange tussenpozen. De muziek op Diaspora is lichtvoetig en welluidend. Dikengué's afropop heeft een ongebruikelijk tintje, want hij bekwaamde zich ooit in klassiek gitaarspel en de bijbehorende tokkeltechniek duikt met regelmaat op in de arrangementen, temidden van slagwerk en percussie, vrijwel de gehele saxofoonfamilie, bas(gitaar) en een enkele keer wat klavierwerk. Een parlando vocale bijdrage van Henri's echtgenote Laurence wordt met de nodige bombarie aangekondigd in de hoestekst, maar het is achtergrondzangeres Catherine Renoir die regelmartig de oren doet spitsen met haar naadloos aansluitende tweede stem. Aangenaam is het beslist en de plaat kabbelt in een kalm tempo voorbij, met af en toe een meer upbeat stuk voor de broodnodige afwisseling. Hoewel de luisteraar af en toe onthaald wordt op een leuke vondst, is het geheel toch te voorspelbaar om echt te boeien. (Ton Maas)

«« terug naar overzicht