Mala Vita - So Far So Good23 januari, 2016

Global Roots / Suburban

The Ramones namen hun baanbrekende debuut in 1976 op in amper een week. Kosten, volgens de overlevering: zo’n zesduizend euro. Volgens het begeleidende persbericht sloot de band Mala Vita zich jaren op in de studio om te werken aan haar nieuwe album. Beetje lang, en bovendien kostbaar, lijkt ons, zeker als die producer Mario Caldato Jr. heet, normaal gesproken druk met acts als Beastie Boys, Beck en Jack Johnson. Maar goed, crossoverband Mala Vita is zeven jaar na de succesplaat Exilio (zes weken in de Album Top 100) terug met So Far So Good. Moeten we daar blij mee zijn? Zeker, want de band heeft wat te melden, over bijvoorbeeld immigratie, en daar zijn er niet zoveel van. En ook muzikaal is er in Nederland geen vergelijkbare band. De harde kern van Mala Vita, Mickael Franci (zang/gitaar), Davor Lazić (zang/gitaar) en Emil Kunto (accordeon) - met respectievelijk Italiaanse, Bosnische en Servische roots - wordt bijgestaan door parttime leden Michel Schoots (Urban Dance Squad) op drums en bassist E.J. Bosch. De band schurkt enerzijds aan tegen kleurrijke bands als The Clash (neem de Clashy single Bugsy Malone), Mano Negra, Gogol Bordello en Mau Mau, maar sluit anderzijds naadloos aan bij de huidige stroming populaire Nederlandse popbands als Moke, Dotan of Kensington. Dat wij hier de voorkeur geven aan die kleurrijke kant, mag voor zich spreken. Al moeten wie die hier wel goed zoeken. Onze catchy favoriet: het uptempo Engels/Italiaanse El Camino.
Op 7 februari geeft Mala Vita een instore optreden bij Velvet in Delft, en concerten o.a. 20 februari in het Paard in Den Haag en 27 februari in de Melkweg Amsterdam. (Dieter van den Bergh)

«« terug naar overzicht