De derde avond in de slotreeks van Glatt und Verkehrt in het Oostenrijkse Krems is gewijd aan muziek van rond de Middellandse zee. Losjes, want contrabassist Avishai Cohen is weliswaar afkomstig uit Israël, maar met zijn kwartet speelt hij onmiskenbaar westerse jazz. Toch leverde hij aan het eind van de avond het voorlopig hoogtepunt van editie 17 af. Ton Maas is voor MixedWorldMusic in Krems en doet dagelijks verslag. (English summary below)

door Ton Maas

‘Jullie hebben geluk! Want aan het einde van een lange tournee is dit echt een band geworden.’ Aldus Avishai Cohen na afloop van het derde nummer dat hij met zijn kwartet in Krems liet horen. Aardig, maar overbodig, want getuige de uitzinnige reacties uit de zaal had het publiek dat allang in de gaten. Wat een souplesse, wat een gemak. Muziek met ballen, maar tegelijk ook gracieus en bij vlagen zelfs teder. En waanzinnig op elkaar ingespeeld: niks vooraf tellen, een enkele blik van verstandhouding, één seconde absolute concentratie en bam – het vloeit eruit alsof het vanzelf gaat, in volmaakte cohesie.

Avishai Cohen's jazzboyband
Cohen, de dansende bassist die zijn instrument kan laten juichen en zingen, glundert in de wetenschap dat hij wordt omringd door drie beestachtig goede muzikanten die inmiddels ook vrienden zijn. Veel male bonding op de bühne; eigenlijk is dit de ultieme boyband. Het maakt ook niet uit wat voor muziek er wordt gemaakt, want echte kwaliteit overstijgt alle categorieën en grenzen. Zelfs na anderhalf uur wordt de groep nog tweemaal teruggehaald. Eerst geeft Cohen een indringende vertolking van Sometimes I Feel Like a Motherless Child, prachtig intiem gezongen met zelfgestreken bas als enige begeleiding. Maar daarna moeten ook de boys er nog even bij komen voor een echte afscheidsknaller.

Taranta tamboerijnsolo
De Canzoniere Grecanico Salentino staan weliswaar in een lange Zuid-Italiaanse traditie, maar onversneden is hun taranta niet. Om te beginnen zijn ze afkomstig uit een kleine Griekstalige gemeenschap (vandaar ‘Grecanico’) en hebben ze zich bij het opnieuw arrangeren van de oude gezangen en dansen duidelijk laten inspireren door andere stijlen en genres. Het traditionele instrumentarium van tamburrieddhu (tamboerijn), doedelzak en schalmei is inmiddels uitgebreid met Arabische raamtrommels, trekharmonica, bouzouki en basgitaar. Als Giancarlo Paglialunga een keel opzet, hoor je meteen flamenco. Veel bijval uiteraard als danseres Silvia Perrone het toneel betreedt, maar het echte piekmoment is toch de onnavolgbare tamboerijnsolo die bandleider Mauro Durante halverwege het concert ten beste geeft.

Subtiele rebetiko
Het is maar goed dat componist en gitarist Babis Papadopoulos met zijn groep het spits mocht afbijten, want na de spectaculaire shows van de Italianen en Avishai Cohens kwartet hadden de vijf Griekse musici geen schijn van kans gehad met hun subtiele instrumentale bewerkingen van klassieke rebetiko. Deze muziek is ingetogen en kalm. Er wordt niet gesoleerd of geïmproviseerd en zelfs virtuositeit lijkt te worden geschuwd.

Geraffineerde arrangementen van oude Griekse melodieën
Papadopoulos componeert voor zijn ensemble alsof het een strijkkwartet was, maar dan eentje met ook anderssoortige snaren (van gitaar en bouzouki) en een extra speler. Hier zijn het de pure kracht van de geraffineerde arrangementen en de schoonheid van de oude melodieën die het publiek geleidelijk voor zich winnen. Voor de groep is dit een heel bijzondere avond, want het is niet alleen hun allereerste optreden in Oostenrijk, maar zelfs de eerste keer dat ze buiten Griekenland spelen.

Lees hier het verslag van Dag 1.

Lees hier het verslag van Dag 2. 
 
Summary
There can be little doubt that Avishai Cohen and his quartet made the most impressive contribution to the 17th edition of Glatt und Verkehrt so far. Cohen’s music shows a unique blend of muscle, grace and even tenderness. And his current touring band is a miracle of cohesion and ease, aided by close friendship. This must be the ultimate boy band! The Canzoniere Grecanico Salentino turned their take on the South Italian taranta into a whirling stage performance, topped with a spectacular solo by band leader Mauro Durante on the tambourine. Opening this third night of the final five, dedicated to music from around the Mediterranean, was Greek composer Babis Papadopoulos and his quintet of string players, performing their unassuming yet subtle and delicate instrumental interpretation of old rembetiko songs.