Geen goed idee van de organisatoren van Balkan Trafik! in Brussel om in de Horta hal vóór het podium een enorme dansvloer te creëren, aan drie zijden omringd door zittend publiek. Zo werd het voor Jaakko Laitinen en zijn mannen uit Finland nog een hele toer om de menigte op de been te brengen, ondanks hun inzet en de vele enthousiaste reacties vanuit de zaal. Want ondanks het vroege uur - van zeven tot acht - was die al bij aanvang goed gevuld. Er viel weliswaar al snel beweging te bespeuren in de zijbeuken, maar pas na een half uur namen de eerste durfals de dansvloer in.



Aan Jaakko Laitinen & Väärä Raha kan het niet gelegen hebben. Die gingen er vanaf het allereerste moment vol in en haalden pas na een minuut of tien de voet van het gaspedaal voor een stemmig lied 'over de geneugten en gevaren van liefde en bosbessen', aldus Laitinen in zijn aankondiging. Wat volgde, was een stuk vol verrassende wendingen waarin met name klarinettist Sami Kurppa - nota bene een invaller - alle ruimte kreeg om te vlammen.



Laitinen en zijn kompanen nemen hun muziek uiterst serieus, al zijn de aankondigingen nooit gespeend van ironie. 'We bring you original Balkan music from Lapland', klonk het op nadrukkelijk ronkende toon in Finse tongval, maar wel met een vette knipoog. Subtieler qua uitmonstering dan de Leningrad Cowboys, maar beslist strak in het pak - niet echt de kledij die je van een balkanorkestje zou verwachten.



De souplesse waarmee de groep in stilistisch opzicht de hele Balkan bestrijkt, van het uiterste zuiden tot diep in Rusland, verraadt niet alleen muzikaliteit en een brede blik, maar ook gestaald vakmanschap. Als ritmesectie opereren drummer Janne Hast en contrabassist Tuomo Kuure op het scherpst van de snede, maar als Kuure de strijstok ter hand neemt, is hij ook in zijn lyrische spel loepzuiver. Accordeonist Marko Roininen schakelt moeiteloos tussen staccato ritmische acctenten, solistisch snelvuur en orkestrale ondersteuning. Bovendien neemt hij met regelmaat de tweede zangpartij voor zijn rekening. Dat alles maakt Väärä Raha tot een geoliede machine die multi-inzetbaar is.



Zanger en gangmaker Laitinen maakte dankbaar gebruik van die perfecte rugdekking. Het ene moment wist hij de romantische zielen onder het publiek te paaien met warmbloedig gekoer, het andere liet hij zijn machtige stem boven alles uit schallen, compleet met bijpassend rood aanlopend gelaat. 'Straks komen we nog terug!' meldde hij na afloop van het laatste nummer. Maar dat was pas na middernacht. Te laat voor uw nederige recensent, die de volgende ochtend weer in Amsterdam moest zijn.