Homerecords Festival Mattie Poels - donderdag 5 mei, 2016

Homerecords Banner

 

Het Homerecords platenlabel uit Luik brengt al jaren kwaliliteits-CD's op de markt. Bijzondere groepen en artiesten die zich muzikaal bewegen op de rand van folk, klassiek, jazz en improvisatie. De grote man achter Homerecords is Michel van Achter. Hij besloot om enkele van zijn artiesten die recent een CD hebben uitgebracht bij Homerecords, een podium te bieden. Zo ontstond de eerste editie van het Homerecords Festival in Cité Miroir in Luik. De concerten (niet langer dan 30 minuten) werden verdeeld over twee zalen. Geen overlappende optredens, maar de hele meute ging 'en masse' na de vier optredens in de zaal Espace Francisco Ferrer naar de zeer bijzondere locatie Espace Rosa Parks. Een tot concerthal verbouwd zwembad waar het publiek plaats nam ín het zwembad en de artiesten speelden aan de rand. De akoestiek deed zijn werk waardoor er nauwelijks versterking nodig was. De sfeer, de ambiance en de professionele wisseling van de techniek en podiumbezetting gaven deze eerste editie van het Homerecordsfestival een internationaal allure. Voor wie de franse taal niet machtig was, bleven de aankondigen van gastheer Michel van Achter steken in het gissen van de inhoud. Dat is niet alleen jammer maar ook een verbeterpuntje voor de tweede editie die in het najaar zal plaatsvinden; zelfde organisator, zelfde locatie met andere Homerecords artiesten - en daar kijken we naar uit!

 

Hieronder van elke artiest/groep een kort filmpje en beschrijving.

 

Pianist Erno Le Mentholé beet de spits af met solo pianowerk. Hij is een improvisator met golvend metaforisch spel; soms energiek dan weer kabbelend maar steeds met aandacht en concentratie. Zijn muziek leunt tegen de jazz en gospel en heeft fragmenten van Groupe des Six componisten zoals Poulenc en Auric. Een collectief van vooruitstrevende componisten die begin 20ste eeuw vanuit Parijs een nieuwe Franse muziekbeweging in gang zette. Dat maakt zijn composities avontuurlijk met spannende akkoordwisselingen en ritmische verschuivingen, met als sluitstuk een Zuid-Afrikaans gekleurde compositie die aansluit bij het werk van Abdullah Ibrahim.

 

Het concert van Wouter Vandenabeele was een van de hoogtepunten van deze eerste editie van het Homerecords Festival. Vandenabeele is al jarenlang een van de folk vernieuwers van België, violist uit Gent die met zijn groep Olla Vogale in 1998 een nieuw folk-elan inluidde. Op dit festival speelde hij stukken van zijn nieuwe cd 'Chansons pour le temps qui reste' met pianist le Mentholé, cellist Lode Vercampt en Sara Salverius op accordeon. Zijn composities zijn origineel met een duidelijk folk cachet. Bijzonder fraai hoe accordeon en cello wisselen van begeleiding naar solistische fragmenten. Zo organisch en vanzelfsprekend dat je zijn muziek met recht kamermuziek-folk zou kunnen noemen!

 

 

Zanger gitarist Photis Ionatos (broer van Angelique) zingt met zijn twee begeleiders, op accordeon en dwarsfluit, liederen op teksten van Griekse dichters. Ionatos is geen groot zanger, maar wel een fraai vertolker die bij twee stukken de gedichten eerst voordraagt voordat hij ze zingt. De dwarsfluit en de accordeon versieren zijn melodieën en omspelen zijn zang, waarbij de dwarsfluit soms doorschiet in teveel 'niets aan de hand' arrangement terwijl de teksten juist het tegendeel bewijzen en gaan over wereldse en tijdloze zaken.

 

De Britse pianist Ben Barbenel speelt voortreffelijk piano, met een zelfverzekerd touché. Ook als zanger heeft hij zijn kwaliteiten. Zo horen we hem in het openingslied met een laid-back timing waardoor het lijkt alsof je naar twee artiesten luistert. Dat is niet alleen knap maar verwijst ook naar de jaren 20-muziek die hij speelt en die regelmatig tegen de vaudeville aanleunt. In het slotlied zingt hij zelfs een soort van musical-achtlige melodie. In zijn eentje horen we hem in de orkestpartituur spelen met versnellingen, recitatieven, modulaties etc. Knap werk dat zeker, maar net iets te veel van het goede, waardoor hij als het ware aan zichzelf voorbij snelt.

 

 

Het concert van Philippe Malfeyt (theorbe, soort luit) en Didier Francois (nyckelharpa, druktoetsenviool met resonantiesnaren) werd gegeven in de indrukwekkende Espace Tosa Parks. Een perfecte locatie voor de serene op Barok gebaseerde muziek. Door het gebruik van onregelmatige maatsoorten en onverwachte wendingen werd de muziek uit 17de organisch vertaald naar het heden en krijgt de muziek een contemporaine glans. Intens en subtiel met veel oog voor detail en uitvoering. Tijdens het concert was Romina Lischka er overigens niet bij. Zij is wel te horen op hun CD 'Baroque Update' waarvan dit duo enkele stukken speelde.

 

Yves Teicher is een 'praatjesmaker' op zijn viool. Deze van origine Roma muzikant laat zijn instrument kreunen, zuchten, huilen, lachen en brullen waarbij het soms lijkt alsof je tussen de noten werkelijk een (kinder)stem hoort. Fascinerend! In dit solo vioolconcert gebruikt hij volledig zijn instrument en haalt eruit wat erin zit.

 

Je kunt je afvragen of het publiek voor een concert zit te wachten op een soort hoorcollege over pentatoniek (5-toonsoort toonladder). Toch gaf de Chinese erhu violist Guo Gan een uiteenzetting van deze veel in China voorkomende toonladder, gevolgd door een virtuoos solostuk dat in tijds-verhouding van het hele concert (30 min.) wat aan de lange kant was. Het Chinees/Turkse duo Guo Gan en Emre Gültekin speelde slechts één stuk samen waar de Chinese en Turkse muziek prachtig met elkaar versmolt. Emre Gültekin is een voortreffelijk zanger die het Turkse onderbuikgevoel trots en voortreffelijk vertolkt, bijgestaan door Guo Gan die hem vocaal bijstaat.

 

Het slotconcert van deze eerste editie van Homerecordsfestival werd gegeven door accordeonist Didier Laloy. Een concert dat ook qua vormgeving afweek van de andere optredens. Het uitgekiend lichtontwerp en de visualisaties/projekties gaven zijn muziek een filmisch karakter. Dansend en krullend beweegt Laloy zich over het podium waarbij hij innemend accordeon speelt. Zeer verzorgde muziek van accordeon solo aangevuld met cello en percussie. Folk georiënteerde muziek zoals die ook te horen is op zijn duo-cd 'Belem'  die hij met celliste Kathy Adam opnam.

© Mattie Poels.

 


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022